Frustratie (2)

Na mijn vorige -tijdelijke- afwezigheid bleek mij bij thuiskomst dat alle, ik herhaal alle plaatjes van mijn blogpraatjes verdwenen waren, foetsjie weg, gedeliet; Joost mag het verklaren maar ik was erg verslagen; en dan druk ik mij terughoudend uit. Ik wil natuurlijk niemand beschuldigen......

Nu dreigt een nieuwe -wederom tijdelijke- afwezigheid. Ik laat de plaatjes niet zonder bezorgdheid alleen achter. Willen jullie er s.v.p. (sorry dat is de taal van mijn afwezigheidsbestemming; correctie, dus:) a.u.b. een beetje op passen tijdens deze tijdelijke afwezigheid? Dan ga ik met een gerust gemoed op weg naar het thuiskomen: 'Zouden mijn plaatjes er nog zijn?'

Of nog sterker: 'Zouden alle vorige plaatjes soms weer plots weer op hun plaats staan?' Een soort Wonder van Lourdes!! Dimi heeft al eens zoiets geprobeerd: 

Dimitri's schatkamer.

Zouden de kaboutertjes van deze era mij kunnen verrassen? Dan is mijn zoektocht op het web en in de geschiedenis niet helemaal voor niets geweest.

Momentopname (1)

Waarom toch naar verre oorden afreizen, gewapend met de camera?

(met dank aan Wijdemeerse Webkrant / Jungmann)

Gisteravond zag 'het' er in Loosdrecht (bij Kortenhoef) zó uit! Sommigen reizen af naar Bali of Thailand om met dit soort kiekjes thuis te komen. 

Motto: 

kijken = zien. 

Zien = delen.

Delen = saamhorigheid.

Kortom: 

komkommertijd! 

Geniet er van, en komt allen naar Wijdemeren.

Aforisme (19)

Het Leven heeft geen zin, ik wel.

( zo idioot zen/zin/zot doe ik nu ook weer niet)

Als hemel (als streven) en hel (als sterven) wegvallen valt ook de 'zin' in de zin van 'doel' van leven weg. Moet daar iets voor in de plaats komen?  Er is een hele industrie van zingevingsproducenten die het product 'zinvol leven' aan de man poogt  te brengen. Dat is diep treurig, zegt veel over ons, als westerse cultuur, maar is economisch bepaald interessant. Academisch filosoferen hierover is an-sich onverdacht in de 'belevings-industrie', maar de 'Happinessen' van deze wereld gaan aan de haal met de vergeefse zoektocht van de miljoenen babyboomers naar de zin van hun babyboomer-zijn; met name ook het afromen van hun snel  slinkende banksaldi is tot op heden effectief; eigenlijk frauduleus, want die zin is er immers helemaal niet! Het doordenken van je dagelijkse situatie met partner en kinderen, familie en vrienden geeft duidelijke beelden voor het 'hier en nu'. Voor de zingeving ben je dan eigenlijk al thuis. Waarom honderden euro's uitgeven voor het lezen van wat anderen al voor je bedachten dat je waarschijnlijk wel zou denken / ervaren? 

 

Weet je wát zinvol is: zèlf opschrijven wat je waardevol acht; voor jezelf, voor je moeder, voor je partner en - last but not least- voor je kinderen. En dat hoeft allemaal niet zoveel te kosten. Het boekstaven van je leven- in volle omvang- bevrijdt. Nou ja, mijn moeder is dood, mijn partner -moeder van onze kinderen- leest over mijn schouders mee en de kinderen zien het later wel een keertje in de verzamel map, uitgegeven in eigen beheer, mits google er niet in zit te synchroniseren en deleten. Ja, ik ben toch niet gek!!