Hoe milieuvriendelijk en veilig is waterkracht toch eigenlijk?

In de Alpen worden kleine lokale stroompjes via buizenstelsels omgelegd teneinde samen een grote stroom te worden voor opwekking van elektriciteit. Dat verandert hele berghellingbiotopen: planten en dieren verdwijnen.
Rigoreuzer is de aanleg van grote stuwmeren over de hele planeet.
Grote ecosystemen- ook van waterdieren- gaan kopje onder. Hele volksstammen, hun dorpen en culturen althans, verdwijnen onder water.
Neem eens een kijkje bij de Drieklovendam !
Dit is de dam in de Jangstekiang vanuit de Ruimte (ISS)
Het meer is 660 km lang.
Dat lukt bij een kerncentrale niet zomaar.
Voorbij de dam ontstaat erosie, daling van het grondwaterpeil en uitdroging ten koste van de landbouw. Stuwmeren zijn door hun 'stilstaande' karakter een grote bron van methaan: een 25 x sterker broeikasgas dan CO².
Veel dichter bij huis hadden ook grote rampen plaats die ik me goed herinner: Fréjus (Fr) 1959: 425 doden. In 1963 meer dan 2000 doden in Italië, Vajont.
Met andere woorden: de gevolgen van een damdoorbraak zijn vele malen groter dan de ontsporing van een nucleaire installatie en de kans daar op is ook beduidend groter dan die op een kernramp.
Eén voordeel hebben al die waterbekkens: de gevreesde zeespiegelstijging door het in rap tempo smelten van onze gletsjers wordt er door vertraagd. Er wordt inmiddels 11.000.000.000 ton regenwater tijdelijk tegengehouden door de ingenieurs van al die menselijke constructies. Zonder dat zou de zeespiegel 3 cm hoger zijn dan we nu meten..... Tel uit uw zegeningen.