vrijdag 29 september 2017

Uw wil geschiede.



Onze Vader die in de Hemelen zijt.....

Het is voor de gemiddelde hedendaagse mens in Nederland bepaald geen vanzelfsprekendheid meer om dan automatisch en moeiteloos op te kunnen dreunen: "Uw wil geschiede, gelijk in de hemel, alzo ook op aarde". 
De eerste smeking in het gebed der gebeden. 
Universele bede in vrijwel alle christelijke denominaties en sektes. 
Van Roomsch (200 na Chr.)  tot Rains of Blessing (2017)......waarbij de vraag zich opdringt: 'Wie is die U inmiddels'?
Wat een spectaculaire wending kan zo'n gebedswens teweeg brengen in je weggestopte kindergeheugen als iemand daar een Boek over wil maken; heuse vragen gaat stellen, zal ik maar zeggen.
Daarin lees je dan dat voor duizenden Nederlandse kinderen 'Uw wil' de wil was van de (spi-)rituele broeders (fraters) en zusters (bruidjes van God) die de scepter zwaaiden in de na-oorlogse r.k. kostscholen waarheen sommige ouders hun -al dan niet boventallige of weerspannige- kinderen zonden om ze tot betere mensen te laten opvoeden dan ze zelf zouden kunnen /willen opbrengen. Het kostte wel het een en ander. Niet alleen in guldens uitgedrukt voor paps en mams maar ook aan geestelijke schade, toegebracht aan de jongens en meisjes die werden heengezonden. Hoe is het hen vergaan? Daar ging de schrijfster achteraan.
Veel research, interviews en bloed zweet en tranen. Zo komen vaak boeken tot stand; tot het laatst buitengewone hoogspanning. 
De ontlading bij schrijfster, uitgever en begeleiders vindt plaats tijdens "De Presentatie".
Een divers publiek wordt uitgenodigd er bij te zijn: pers, collega's, vrienden en familie. Elke categorie in dit rijtje heeft zijn eigen emoties daarbij. Zakelijke belangen spelen geen rol meer: al die talrijke aanwezigen voelen hun hartslag oplopen! Iedereen weet: nu mogen we getuige zijn van de geboorte van het kleine wonder. De schrijfster (laten we maar gewoon zeggen onze dochter Truska) laat het los in de  wereld van literatuur en onderzoeksjournalistiek en critici en recensenten en lezersvolk en eigen familieleden. Met toespraken en loftuitingen en wijn en pinda's. Kers op de taart is natuurlijk Selma L., eerst de stevigste doch opbouwende kritiek en nu de hoogste lof.
De auteur moet nu signeren tot de duim verkrampt en de opdrachtfantasie is opgedroogd. Gastheer Athenaenum Boekhandel raakt door z'n voorraad heen en het publiek verspreidt zich over belendenende etablissementen.
Met onze Truska mogen we uitdrijven bij de Italiaan die zich ook wat overspoeld voelt. Geen Nederlands spreekt, geen haast maakt, geen individuele afwijkingen kan verhapstukken. Iedereen is zo mild, resp. oververmoeid, dat het allemaal niet meer uitmaakt. Wij slikken voor deze keer alles.

Warempel,
uw wil is geschied. 
Een historisch moment!! 
Zo bijzonder dat te mogen meemaken.

woensdag 13 september 2017

Wulpse lente? Schrale herfst!



Kastanjemineermot of Schimmel?



Mijn jubel-lied over de Wulpse Lente van dit voorjaar eindigde met de opmerking: meer bloemen = meer insecten - is meer insecteneters.
Nu moet ik met treurnis toezien hoe alle paardenkastanjes (de gewone wilde) in Kortenhoef, Nederland, Zweden incl. Gotland en Denemarken al weken méér dan triest ogen en aftakelen. De bladeren verkleuren, verschrompelen en vallen vervroegd af. 
Naar horen zeggen zelfs in heel West Europa, maar dat heb ik niet zelf kunnen constateren.
Wageningen Universiteit geeft als diagnose: de kastanjemineermot, althans de larfjes (2-3 mm) van de Cameraria Ohridella, die mijngangetjes in de bladeren zouden graven en van het bladgroen leven. Door de versnelde klimaatverandering zouden deze moordenaartjes snel vanuit Macedonië naar het noorden zijn gemigreerd. Het komt mij een beetje onwaarschijnlijk voor dat echte vlindertjes -vooral zulke miniscule- in een of twee jaar zulke grote arealen als hele continenten kunnen veroveren. 
Dan zou de verklaring dat het hier een schimmel betreft mij logischer voorkomen: de Phyllosticta Sphaeropsoidca veroorzaakt vergelijkbare vlekken op de kastanje bladeren. 
Daar staat tegenover dat de bomen waarschijnlijk de mineermotjes beter kunnen overleven dan een schimmelziekte die zich met ieder vallend of dwarrelend blad verder verspreidt.
Ik ben bang dat we het de volgende al dan niet wulpse lente pas zullen weten.......
Zo gaat die bruisende voorjaarsstart toch als een nachtkaars uit: ik hoop dat alle motten er in vliegen.
De bladschimmel