Evolutie 18

Ergens in de 50-er jaren van de vorige eeuw verkleurde mijn protestants christelijk Baudartius Lyceum in Zutphen in één klap van witte school naar een gemengde met een zweempje chocola. Van hogerhand werden er tien echte Papoea's ingevlogen. Veelbelovende jongemannen (ik herinner mij geen meisjes!) die in de ogen van Zending en Gouvernement, na een gedegen middelbare- en voortgezette studie in Holland, leidinggevende functies zouden gaan vervullen in ons laatste stukje "Gordel van Smaragd". Nederland had naar mijn gevoel oprechte bedoelingen met de emancipatie van de autochtone bevolking van Nieuw Guinea.

Mijn politieke bewustzijn was op mijn 13e nog embryonaal; mijn antennes voor iets "bijzonders" waren al aardig ontwikkeld (zendingsboekjes?). Gekroesde medemensen die via een KLM-luchtbrug pardoes in Zutphen e.o. werden gedropped. Ze waren zó vanuit oerwoud, kampong of van een bounty-eiland geplukt (dacht ik toen) en hadden helemaal niemand anders in de Achterhoek dan elkaar.

Ik zag Ori en Saul, Bas, Frits en Zachi -in volgorde van grootte- in de schoolbanken plaats nemen. Goed Ingeburgerd! Calvijn, Nederlandse taal en -cultuur alsmede het "leve de koningin" waren er met de paplepel ingegoten. Voorbeeldige Nieuwe Nederlanders zouden we nu zeggen.

Bas Jouwe en Zacharias Sawor werden samen ingekwartierd bij bejaarde kennissen van mijn ouders........in Eefde dus (!).

Zo was een eerste uitnodiging om bij mij thuis in Zutphen te komen "spelen" al gauw gemaakt.

Van Zachi leerde ik o.a. schaken en dammen, op mijn hurken zitten en enige maleise krachttermen. Van mij leerde hij boerenkool eten, op tijd op een afspraakje komen en wat modern nederlands taalgebruik. Samen deden we van alles: fietsen, wandelen met de hond Freya; op vakantie naar Zee. Hij hoorde bij onze vrienden- en familiekring. Mijn moeder was voor hem "tante Grietje". Ja, eens maakten we een monstertocht met fiets en tentje achterop: van Zutphen via Vlissingen en Brussel naar de Belgische Ardennen. Kijk eens op Googlemaps! Daar moeten we enige weken over gedaan hebben. Dan leer je elkaar wel kennen. Ik heb geen idee hoe we weer thuis kwamen, nog eens even aan Zachi vragen.

Maar toch, na de middelbare school verloren we elkaar geleidelijk uit het oog. Zachi ging Tropische Landbouw doen in Deventer. Ik vertrok naar Groningen voor een druk bestaan als student. Theologie of tandheelkunde? Ik aarzelde nog. Daar was ook een meisje in het spel. Met haar ben ik inmiddels binnenkort 43 jaar getrouwd!

Later hoorde ik dat Zachi al weer lang en breed in Hollandia zat. Alles wat zich dáár heeft afgespeeld in die tijd onttrok zich toen compleet aan onze waarneming op onze studentenkamertjes. Overigens kwam er in Groningen al gauw een hele andere relatie met dat wonderschone tropische eiland dat tegenwoordig West Papua heet: in mijn Jaarclub (1961) zat (en zit) een èchte "originele" Kamma. De impact van die naam drong pas in volle omvang tot mij door toen ik in 2000 drie weken lang met deze Harry Kamma mee mocht reizen naar Jayapura, de Baliemvallei, Manokwari en het eiland Biak. Maar dat is weer een verhaal op zich.

Het "papuavirus" zoals iemand het noemde, nestelde zich toen definitief in mij.

Eind jaren negentig kwam ik Zacharias weer op het spoor. Via mijn moeder, die nog contacten had met dominee Ori (met welke dominee niet?) hoorde ik: hij woont tegenwoordig in Wageningen.

Gauw kijken in de telefoongids onder de "S" van Sachi: bingo!

Toen was er heel, heel veel bij te praten. Dat doen we tot op de dag van vandaag regelmatig.

Er wie Sawor zegt, zegt Biak. Wie Zachi zegt, zegt Sowek en wie Sowek zegt, zegt Rajori!

De kleinschaligheid van de Stichting Rajori; het gevoel méé te kunnen leven met de projecten en de mensen die er mee bezig zijn; de concrete resultaten en de verantwoording.

Dàt spreekt ons aan.

Merk op dat de foto's van Zachi en mij door een derde zijn gemaakt. En die derde is dus tante Grietje, mijn moeder. Best bijzonder voor die tijd. Met de Agfa Clack . .

www.rajori.nl/index.php voor meer info en ondersteuning van de toekomst voor jonge Papua's.

Wetenschap 9

ONDERSCHEID MAKEN tussen wetenschap en pseudowetenschap is een geheel op zichzelf staande tak van sport.

Wetenschappers van alle denkbare disciplines verenigen zich wereldwijd in skeptische clubs die onderzoek doen naar wetenschappelijke claims die nergens in de peerreviewed publicaties gesleten kunnen worden. De doe-het-zelf-pseudo-wetenschappers laten hun ideeën de vrije loop in populaire resp. commerciële mediumuitingen. Vaak overigens geheel in eigen beheer uitgegeven of uitgezonden. Leve het WereldWijdeWeb. Alleen de VPRO heb ik nog nooit kunnen betrappen op het kritiekloos laten spuien van pseudodenken; integendeel. Altijd een kritische vraag bij ONZIN! Eigenlijk moest de VPRO lid worden van Skepsis..........

Het kwartaalblad Skepter is smullen geblazen, maar het hoogtepunt voor een lidmaat van deze sekte is wel het jaarlijkse Congres. Komt allen tesamen, zoiets als het Congres van de Partij in China, maar dan iets kleinschaliger. Alleen soep en broodjes. Dimitri wilde ook wel mee, hij is nog niet gedoopt maar wie weet? Wij gingen dus samen op pad naar de Domstad-hogeschool.

Aan bod kwamen bijvoorbeeld:

1. Kosten en baten van de Evolutieleer: de EO knipt ongegeneerd uit Darwin documentaires van de BBC. Creationisten bouwen een Ark van Noach.
2. Kunt u me effe checke dokter? De epidemie van de screening en de hypochondrisering van de maatschappij. Mogen we nog wel ziek zijn?
3. Pseudo-kunst. Meer dan 60% van de Appels is vals. Meer dan 90% van de Dali's is niet door de kunstenaar gemaakt. Van Picasso ben ik het vergeten (even aan Dimi vragen). Er zijn wereldtopmusea waar de halve collectie namaak is. We spreken echt over miljarden!! Dit keer eens geen lichtjaren maar dollars.
4. Angst voor electromagnetische velden (GSM en zo). Er valt niet

   tegen op te praten. Argumenten komen te wetenschappelijk en betweterig over. Sommigen hebben belang bij die angst. Gelovigen willen het gewoon niet snappen.

Het is een greep uit de veelheid van actuele onderwerpen die de revue passeerden.

Kan dat allemaal in één dag, hoor ik je denken.

Ja, als je begiftigde sprekers hebt, vragenstellers kort houdt en het tijdschema strak handhaaft, kom je aardig uit. Anders halveer je gewoon de pauzes.

De besproken "onzin" kost de samenleving astronomische bedragen. De bespreking ervan is voor leden gratis. Wie gaat er volgend jaar méé???!!!

Wat nazoemt in mijn herinnering is de uitspraak van Ovidius (wie leest hem nog?):

"Niets baat dat ook niet kan schaden". Er zaten geen homeopathen in de zaal, jammer.

Evolutie 17

Vanmiddag fietsten ze allemaal langs; wij kregen niks. Maar ik kreeg wel een ideetje: Als we nu alle postbezorging eens nationaliseerden. Stel je voor: per dag komen er een stuk of 4 of 5 bezorgsystemen door straten, over dijken, in lanen en door wijken. Sommigen (bak-)fietsen, anderen brommen of scooteren; Een enkeling komt met een autootje! Tobbend, ploeterend tegen de wind en zwoegend in de regen. Brug op, brug af. Of zich verdringend in de vestibules van de chique senioren-appartementen-gebouwen. Vroeger kwam de PTT (zie postmuseum.nl) fluitend 2x per dag de ansichten en tijdschriften afleveren. Toen bleek dat een monopolie te zijn: als je de markt opengooit krijg je betere service en lagere prijzen, het heet concurrentie. De vakantiekaart en de rouwkaart en de belastingbrief kosten sinds de vrijemarkteconomie nog steeds 44 Eurocent. Dit is 96,96 ouwe cent. Ik heb in een laadje nog geldige postzegels van 2 ouwe cent: ruim voldoende voor een kaartje van Bergen aan Zee naar Zutphen toen ik klein was.

Ik weet wel: er is sindsdien ergens iets veranderd. WWW en email enzo. Maar dat pleit m.i. alleen maar vóór de bundeling van krachten! Ook is er iets met CO2, arbeidsvreugde en collegialiteit. Ga met elkaar praten bezorgers aller landen. Maak een vuist! Laat al die scheepjes niet één voor één ten onder gaan. Maak er voor mijn part een Titanic van. Doe eens heroïsch. Samenvatting: als alle fysieke poststukken (kunnen ook via www bestelde hebbedingetjes zijn) door één sterke arm rondgebracht worden kunnen we er een zgn. Nutsbedrijf van maken. Post is toch een Recht? Zoiets als water en stroom. Oh! ja stroom.......was dat ook een nutsbedrijf? Kan ik voor deze originele en briljante gedachte dan nu een prijsje krijgen? Een Nobelprijsje of zo.

Of ben ik inmiddels een antikapitalist?

Nou nee, meer filatelist!

Na het in ontvangst nemen van de prijs zal ik mijn patente uitvinding verkopen aan de Triangel, Telegraaf, Wiewatwaar, Trouw, Parool, NRC-handelsblad, Gooi- & Eemlander, Gooisch Weekblad, Weekblad voor de Vechtstreek, Woonbode, Kunst a/d Dijk en alle folderende en flyerende instanties. Het zal rustig worden op de Dijk.

Aforisme 3

Of deze gedachte op een aforisme of op wetenschap berust mag mijn lezer zelf concluderen: "Hoe meer we te weten komen hoe minder wij weten"! Dit te pas en te onpas gebezigde aforisme is op zich Onzin. Bedoeld wordt natuurlijk dat méér kennis ook meer vragen oproept. Maar het komt er op neer dat, door je ergens stevig in te verdiepen, de oorspronkelijk aanwezige basiskennis steeds meer vertroebeld wordt, tot er een bijna onafzienbare reeks vragen achterblijft. Zo vergaat het mij bij het doorspitten van "cholesterol en haar diverse zusjes" : we kunnen echt niet zonder ze, sterker nog, "te laag" lijkt nog slechter dan "te hoog". Maar dan wordt het nog erger: de felle cholestrolbestrijders onder de verzamelnaam statines blijken niet te werken bij vrouwen, maar geven vaak extreme bijwerkingen. Terwijl een verhoogde cholesterolspiegel niet leidt tot hart- en vaatziekten? Vragen, vragen, vragen.

• Wat te denken van het berichtje van vorige week dat enige fotonen (eigenlijk Rö) sinds 13.700.000.000 jaar onderweg zijn met een snelheid van 300.000 km/ sec, het oog van een aardse detector hebben bereikt? Dit is slechts 650 miljoen jaar vóór de Big Bang: Dus bijna een van de eerste electromagnetische stralen óóit. Veel verder kunnen we eenvoudig niet kijken, anders zou je immers God zien? Vragen, vragen.
• Aan onderzoek naar H1N1 oftewel de nieuwe Influenza A ontkom je dezer dagen eenvoudig niet: we weten er gewoon nog hoegenaamd NIETS van. Hoe gaat dit nieuwe virus zich nu verder ontwikkelen? Wat als je klein of oud of zwanger bent? Vragen, niets dan vragen. En goed je handen wassen hoor!
• Zwangere geiten dan? Q-koorts en dode of zieke boeren. Wat te doen met geitenkaas, huisartsen in Brabant. Of met de geiten zelf? We tasten nog in het duister!

Oh! Was het nog maar 2008.

En overigens is 2 november de sterfdag van mijn moeder, maar die wordt ruim "overschaduwd" door haar 100ste geboortedag dit jaar.

Zal wel een beetje "joods" zijn. Lechaim!!