Nadat de rust was ingedaald in Huize Bast- Hultqvist werd het tijd ter plaatse poolshoogte te nemen. Zelf vasthouden, knuffelen (wel goed scheren, anders prikt het :-), snuffelen en kijken, kijken, kijken...............Ze is prachtig, onze Selma! Kijk zelf!
We kwamen zó (nou ja, vliegen is wachten) uit de eerste Hollandse Lentekriebels, crocussen, aconietjes, weer terug in die lange donkere Zweedse Winter. Sneeuw - wit èn zwart- zover het oog reikt. Houtkachel met knappend haardvuur in de nieuw aangelegde middenkamer. Gezellig aan de keukentafel mee eten in het grote gezin. Met Hans leuk langs de Coöp, lekkere dingen kopen. Alsof wij niet weggeweest zijn sinds de vorige keer. Hoewel Ellis alweer naar die hollandse grootouders had uitgekeken, is het juist voor hem toch weer even kat-uit-de-boom-kijk-werk. De volgende morgen: stralende zon en strak blauwe luchten! Er op uit dus. Samen met "andere opa & oma", zoals Jules zulke familieleden pleegt te typeren, gingen we naar de Antroposofen. Järna, een heel dorp vol antropo
sofen en antroposofieën: het beste brood in midden-Zweden, zegt Hans; natuurwinkel, antroposofische kerk voor trouwen en meditatie en uitvaarten, dito lunch. Neen, niet puur vegetarisch. En een tuinwinkel waar je tandpasta met de nederlandse tekst "met puimsteen en verder niets" kunt aanschaffen. Bij dit alles een schitterende beek, geheel ontdooid, de heldere luchten weerkaatsend. Vermeldenswaard is de opmerking van opa Lars (architect) :"ik word niet goed van de intolerantie tegenover de rechte hoek (90°) bij deze bouwkunsten". Dat kan ik wel herkennen: na een eerste "whaw, wat origineel" krijg je er gauw genoeg van. Het heeft iets geforceerds, dat sofisch gebouw. Anderzijds ontwapenend vredelievend; "goed" willen zijn!
sofen en antroposofieën: het beste brood in midden-Zweden, zegt Hans; natuurwinkel, antroposofische kerk voor trouwen en meditatie en uitvaarten, dito lunch. Neen, niet puur vegetarisch. En een tuinwinkel waar je tandpasta met de nederlandse tekst "met puimsteen en verder niets" kunt aanschaffen. Bij dit alles een schitterende beek, geheel ontdooid, de heldere luchten weerkaatsend. Vermeldenswaard is de opmerking van opa Lars (architect) :"ik word niet goed van de intolerantie tegenover de rechte hoek (90°) bij deze bouwkunsten". Dat kan ik wel herkennen: na een eerste "whaw, wat origineel" krijg je er gauw genoeg van. Het heeft iets geforceerds, dat sofisch gebouw. Anderzijds ontwapenend vredelievend; "goed" willen zijn!Voor je het weet is het weer tijd om afscheid te nemen: lieve Selma, je bent in hele goede handen.
We konden meemaken hoe soepel en saamhorig je ouders en je lieve broer zich om je verzorging en welbevinden bekommeren. Als je dit eenmaal zelf kunt lezen -if ever- dan kun je waarschijnlijk nog geen chocolade van maken van dat archaïsch nederlands van je farfar; misschien kan pappa je helpen? We tuften stilletjes terug naar Arlanda, zo de sneeuwstormen tegemoet. Maar dat kon onze pret uiteindelijk niet drukken. Dat oma Dineke zo'n pijn had met lopen, dát drukte de pret.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten