"Waarom huilen grote mensen nooit?......" vroeg Kira vanmiddag op de valreep van het schooljaar op de trappen van Piet Hein. "Nou, ik geloof niet dat grote mensen nooit huilen maar ze huilen niet zo gauw als ze pijn voelen, of als ze gevallen zijn. Maar ze huilen misschien alleen als ze verdriet hebben. Dat kan van alles zijn: ruzie of ziekzijn of ongelukkig zijn of als hun ouders doodgaan." Lange stilte. Maar mamma's en pappa's gaan niet dood hoor, zei ze. Nu werd het heikel. Mijn vader en moeder zijn wel doodgegaan en de pappa van Dimitri ook, probeerde ik nog. Nou, dacht Kira, maar die was ziek dus....ja? Je kunt volgens mij ook gewoon héél oud zijn en dan ga je ook dood. Dan hoef je misschien niet zo heel erg te huilen. Dat vond ze wel o.k. en we gingen over tot de orde van de dag: even naar pappa Dimi en dan naar Parkpop in het Flevopark: einde van een heel lang schooljaar en voor Maud het begin van een nieuw tijdperk: we gaan met z'n allen naar de 8-hoek. Vanavond op het Journaal: de laatste Spaceshuttle (Atlantis) landt voor de allerlaatste keer: voor mij zit daar een héél lang verhaal (30 jaar -een tijdperk!-) aan vast. Een andere keer daarover misschien. Wees er zeker van dat dit mij een grote dikke traan, annex brok in de keel ontlokte. Dus ook echte mannen huilen, maar met mate:
Ik blijf vol onbegrip achter: wie gooit nou z'n oude schoenen weg voor 'ie nieuwe heeft? Dit shuttle-concept is onnavolgbaar goed: het ging maar 2 keer fout en we hebben de fijne kneepjes nu pas echt een beetje goed onder de knie; wie kijkt er nu op die paar (miljard) dollars. In vergelijking met Griekse Toestanden en Moslimoorlogen is het echt echt peanuts. Prioriteiten, dames en heren politici; in het belang van de overleving van de mensheid is ruimtevaart onmisbaar. ISS, ik noem maar wat. Moeten onze nieuwe astronauten (zoals Kuipers en de jonge Ververtjes) dan weer gaan landen hangend aan zo'n valscherm in de toendra's van Kazachstan of where ever in de sneeuw? In de hoop dat ze ergens ooit worden teruggevonden..... Waarom konden we niet met de USA samenwerken? West-Europa heeft zelf helemaal niks in de melk te brokkelen, maar blijft maar zoeken naar het wiel, net zoals India, Japan, China, Iran, N.Korea......
*
*
*
Zo doen wij. Russen, dat!
*
Wie begrijpt mijn kleine verdriet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten