Alles wat astronomen (nog) niet begrijpen wordt gemakshalve geduid als "donker".
*
Eerst was er de donkere materie. Materie die geen licht uitzendt of absorbeert, maar er wel moest zijn om allerlei verschijnselen te kunnen beschrijven. Het heelal zit er vol mee: van 23% van de bestaande massa weten we niet wat het is.
Ook donkere energie is een onmisbaar ingredient om de versnelde uitdijing van het heelal te kunnen beredeneren. 72% van de aanwezige totale massa=energie moet donkere energie zijn. Dan is er dus maar 5% van alle berekende massa herkenbaar en te benoemen. Dat is onwaarschijnlijk spannend! Er is 20 keer meer energie=massa om ons heen dan wij zien en herkennen.
Het wordt nog spannender: aan de randen van het heelal hebben groepen sterrenstelsels (galaxy's) een grote snelheid die voor alle stelsels een zelfde kant op is gericht, een punt buiten ons universum? Ze vertonen een soort kuddegedrag dat alleen verklaard kan worden als ze door elkaar beïnvloed worden. Maar dat kan eigenlijk helemaal niet. Ze liggen zo ver uit elkaar dat het licht etc. van de ene groep er langer over zou doen om de anderen te bereiken dan de leeftijd van het heeal. Duidelijk?
De enige oplossing is een donkere stroming, veroorzaakt door omstandigheden in de allereerste nanoseconde na de oerknal. In deze inflatiefase van het heelal dijde de ruimte sneller uit dan de lichtsnelheid en bevond alles zich binnen de invloedsfeer van alles.
Zo boeiend is kosmologie: hoe meer we ontdekken hoe minder we begrijpen.
met dank aan prof. Heise, SRON,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten