dinsdag 26 maart 2013

Frustratie




 
Er zijn kleine frustraties en
GROTE FRUSTRATIES.

Na bijna twee maanden afwezigheid op mijn favoriete blogspot wegens bezigheden buitenshuis (bbhh zette je vroeger in je zoekadvertentie naar een betaalbare huurkamer, dan wist de hospita dat ze overdag geen last van je had) liep ik direct, bij opening, tegen een hele grote frustratie aan: van al mijn blogverhaaltjes (± 250) waren de foto's, plaatjes en illustraties verdwenen. Het was 23:30. Ik deed het licht uit, dacht "dat kan niet waar zijn" en ging slapen. Bij daglicht bleek het wel waar. Googlen leverde het volgend schokkende bericht op: 'teneinde u nog beter van dienst te kunnen zijn heeft Google al zijn diensten gebundeld en gesynchroniseerd'. Dat klinkt aantrekkelijk maar als je op je telefoon ineens op je fotopagina 1000 foto's bijgeschreven krijgt schrik je wel even. In mijn ouderwetse idee van 'regelmaat, rust en reinheid' -ook voor een computer- dienen overbodige bestanden onverwijld verwijderd. Om een beetje overzicht te houden. Als mijn fotomapje ineens alle prentjes van Interhenk inlaadt dan lijkt mij dat overdreven, die zijn vaak éénmalig en/of uniek gedateerd bovendien zitten ze op hun eigen plekje in de blog, dus die kunnen er gelijk wel uit; temeer daar er nu veel 'Afrika' bij is gekomen. Ik koos dus voor 'Interhenk delete? sure?' ja! En daarmee heb ik alle nachtelijke noeste up- en download-arbeid vanaf begin 2009 in één klap naar de galemiezen geholpen, want Google synchroniseert er rustig op los: is er iets veranderd in de smartphone van Interhenk dan voeren we dat in een moeite door in alle Googleaccounts van Interhenk, waarvan Blogspot.com er één is.
Een typisch leermoment; vol tragiek en dramatiek. Werk van 4 jaar foetsjie.
Tenzij iemand raad weet? Was het niet Dimi die ooit sprak: "als je iets verwijdert is het niet echt weg"? Wie kan helpen? En......nee, ik heb die verhaaltjes al jaren niet uitgeprint, zo belangrijk vond ik nou ook weer niet dat ze waren. 

1 opmerking:

  1. arme, arme jij. En OOK heel jammer voor ons. En onze kinderen, toekomstige kleinkinderen, achterkleinkinderen...

    BeantwoordenVerwijderen