Oplossing.....voor welk probleem?

China had een probleem?

Vandaag zijn er 1.340.718.122 Chinezen volgens de V.N.                                             (Spreek eens uit: éénmiljarddriehonderveertigmiljoenzevenhonderdachttienduizendhonderdtweeentwintig). 

Iedere dag komen er ± 200.000 bij. Dat is 0,2 promille per jaar, een druppel op de gloeiende plaat, maar toch. Dankzij de 1-kindpolitiek, anders zouden er.........? 

In de stad Shanghai wonen net zoveel Chinezen als er mensen Nederland wonen. Waarbij niet gezegd is dat Chinezen geen mensen zijn. Integendeel, niets menselijks is hen vreemd. 

Al deze Chinezen moeten eten en drinken en verzorgd worden op hun oude dag. Daar zijn nu veel te weinig "handen aan het bed" voor want de Chinese jongelingen trekken massaal naar grote industriesteden als Shenzhen: in 1980 een vissersdorp met een paar duizend inwoners. Nu een kersverse metropool met 13,5 miljoen inwoners. Daar staat ook 's werelds grootste tandtechnisch laboratorium: MDL (in goed chinees: modern dental lab) met ruim tweeduizend tandtechnici. Hoofdzakelijke vrouwen van het platteland.

Meisjes hebben een betere oog-handcoördinatie, beter kleurgevoel en zijn creatiever. Na een selectietest waar bijna geen jongens doorheen komen krijgen ze een opleiding van 5 jaar; daarna zijn ze allround inzetbaar: kronen en bruggen, frames en kunststof prothesen, kortom ervaren technici. Ze hebben dan de hoogste kwalificatie en een hoog hormoon gehalte. De firma MDL huisvest zijn werkneemsters in grote appartementencomplexen. Het is er een komen en gaan van tandtechnische werkneemsters: tandtechniek is global en vanwege de communicatie met Europa en de USA -verreweg de belangrijkste opdrachtgevers- draait de toko 24/7/7. 

Terug naar het hormoongehalte: als de dames afgestudeerd en zo rond de 25 zijn willen ze (inmiddels bemiddeld) weer naar hun rurale thuisfront om een gezin te stichten. Technodrain van jewelste, om van de desinvestering van MDL nog maar te zwijgen.

Nu gewil het Toeval dat op een steenworp afstand onze NV Philips.nl een soortgelijk appartementencomplex heeft neergezet om het weglekken te voorkomen van de juist geheel opgeleide jonge mannelijke electrotechnici naar hun thuislanden -alwaar ze dachten hun jeugdvriendinnetjes weer tegen het lijf te lopen- met alle gevolgen van dien. Eén van de nuttige ontwikkelingen van samenwerkende managementlagen is dat je tot verrassende beslissingen kunt geraken bij diepgaand overleg: "Maak onze beide appartementencomplexen gemengd".   Dat is pas  een win + win + win + win-situatie.
Inmiddels zijn er, behalve 2- en 3-kamer appartementen ook crèches, peuterspeelzalen, winkeltjes en zandbakken. Voor vele tienduizenden babies. De scholen en universiteiten worden in een moordend tempo voor de toekomst uit de grond gestampt.

Naschrift: de zielenteller van de demografen zal weer rood aanlopen........arm China, arme planeet die Aarde heet. 

vrij naar Nederlandse Tandartsenblad   6 dec. 2013

Toen ik nog geen opa was (Opa vertelt 12)

Over de onweerstaanbare melancholie van de grammofoon of platenspeler ('pick-up' zeiden we rond 1960), en van je eerste eigen grammofoonplaat en de associaties die zoiets bij jongere ouderen oproept. 


Vandaag kwam deze, mijn eerste Jazzplaat uit onze gezamenlijke levenslange verzamelstapel van LP's en EP's boven water: Sidney Bechet, Charlie Parker, Coleman Hawkins.....opnames 1955. Ik heb hem al drie keer gedraaid.

Nu wil het toeval (?) dat ik juist onlangs een studentikoos schrijfsel van mezelf terugvond in een stapeltje dingen van toen. Ik beschouw het als een poëtische jeugdzonde, een romantisch gedachtengoed rond de Bom, Cuba-crisis, de Koude Oorlog en het einde der Wereld met als ultieme verbeelding de film On the Beach van 1959.   Ik was 20 en maakte platonische dichtsels voor vriendinnen. Zeg maar "Das Leiden des jungen Hendriks"! Hier volgt de ongecorrigeerde de tekst anno..?? Hoor tijdens het lezen vooral Bechet's klagende klarinet in je geestesoor. (Sidney is hier)

"Jij gaf me het onuitsprekelijke, maar je hebt het nooit geweten..."                                                                                                                             

Het was allemaal erg officieel. 

En erg stijlvol.

De sherry voldeed en het begon zowaar gezellig te worden.  

Ik danste en 't was of ik wachtte. Maar ik wist het niet. 

Natuurlijk wist ik het niet want ik was allang verhuisd en had allemaal nieuwe kennissen. 

Eerst had ik mezelf gedwongen het te vergeten. 

Toen ik het vergeten  was had ik mezelf weer gedwongen het te onthouden......Ik mòcht het niet  vergeten. Nooit.

Iedereen praatte er over. Er was geen voedsel meer. 't Was ondragelijk warm....morgen zou de leefbaarheidsgrens overschreden worden.

Ik zei dat ze er charmant uitzag vanavond.

Ze zei dat ze zich kostelijk amuseerde.

Ik vroeg of ze hem persoonlijk kende?

Ze zei dat ze via via geïntroduceerd was.

Ik zei dat de band goed speelde.

Ze zei dat de pianist haar verloofde was.

Toen was jij er.

In de schemering van de deur keek je even zoekend rond. En je zag me.

En de muziek was opgehouden.

Iedereen was gaan zitten. Alleen wij drieën stonden daar, verloren midden in de leegte.

Ze vroeg of we ook zouden gaan zitten maar ik hoorde het niet.

Toen liet ze me staan.

Wij keken elkaar aan.

En voelden dezelfde stilte.

We ontmoetten elkaar in het midden van de zaal. En de muziek speelde dezelfde melodie als toen.

We dansten en we glimlachten naar elkaar. Iedereen was immers weggegaan. 

We waren immers samen en de jaren smolten weg.

Toen vertelde je, lang, en ik luisterde.

Daarna was er een nacht.

Je zei dat je naar huis moest.

Ik antwoordde niet en je ging niet.

Het werd licht. Voor de laatste keer.

We hebben samen gewacht en nog éénmaal glimlachten we tegen elkaar.

Toen begonnen de klokken te luiden........zinloos.   

Henk 1962                                                                                                                           

Walzing Mathilde  is het 'leitmotiv' en de emotie in een muzikale notendop.

Wetenschap (19)

Dat planten de oudste vorm van leven vertegenwoordigen op onze planeet is geen nieuws.

Individuele planten kunnen ook ouder worden dan dierlijke individuen. Maar hoeveel ouder blijft steeds onderwerp van onderzoek en ontdekkingen. Het laatste nieuws hierover in het licht van de zonnewende dit jaar. Luister en verwonder je!

Jaren geleden liet ik mij ergens op Corsica wijs maken onder een tweeduizend jaar oude olijfboom te staan: hij zou geplant zijn "BC", nog vóór Christus' geboorte. Inmiddels hebben olijvologen vastgesteld dat de oudste bekende olijfbomen niet veel ouder zijn dan 600 jaar. Oud, maar toch scheelt dat nog al een slok op een borrel met 2000 jaar. Van Amerikaanse dennen is bekend dat er 5000-jaar oude exemplaren groeien. Maar in het plantenrijk spant voorlopig een Zweeds sparretje (4 meter hoog) de kroon. Aangetoond werd dat hij een kleine 10.000 jaar (9554 om precies te zijn) geleden in Dalarna  -Fullufjalet- begon aan zijn lange loopbaan, tot op de dag van vandaag. Ja, hij lijkt zich zelfs erg prettig te voelen onder de opwarming van ook het Zweedse klimaat en maakt enthousiaste nieuwe groene loten aan.

Van dieren zouden de leeftijden minder spectaculair zijn: hun leven is afhankelijk van een stofwisseling die uiteindelijk zoveel vrije radicalen produceert dat het systeem zichzelf 'opblaast'. Veroudering leidt onherroepelijk tot het levenseinde. Mensen kunnen ongeveer 115 jaar worden, de laatste nog levende dinosaurus (Tuatra) ruim 200 en een landschilpad ongeveer 250 jaar. Dan heb je wel gehad dachten wetenschappers. Toen visten vissers een oude Noordkromp (Arctica Islandica) op uit de IJslanse zee en noemden hem Ming.

Om te kijken hoe oud ie wel was moesten ze de jaarringen tellen en daarvoor de sluitspier doorsnijden: daarmee werd zijn leven ter plekke beëindigd op 507 jarige leeftijd!! Hij had dus best nog ouder kunnen worden.....Een ethisch probleem van de eerste orde. Geboren in 1506 heeft hij het begin van de Reformatie nog meegemaakt en diverse kleine ijstijden- misschien daarom juist zo oud geworden......

Nog een ander moreel dilemma: zou je het over je hart kunnen verkrijgen zo'n vijfhonderjarig schelpdier in de pan te gooien en met enige kruiden in je soep te verorberen?

Iemand die een beetje vals speelt in deze strijd om eeuwige roem is een kwal genaamd Turritopsis: die heeft zichzelf het eeuwige Leven toebedeeld door zichzelf steeds opnieuw geboren te laten worden en de verjaardagen toch door te tellen....

Die zou ik gerust wel opeten als ie een beetje smakelijk wordt toebereid.

Aforisme (21)

De overgang van het rituele ontkurken van een fles goede wijn naar de schroefdopcultuur heeft de Nederlandse Slijterij geen windeieren gelegd. (interhenk)

Grap 2013 (15)

Zal ik mijn consumentenbondabonnement opzeggen?

Vanaf het prille professionele begin (1969) van mijn  éénmanszaakje in 's -Graveland was ik een -door de producent gewaardeerd- promotor van de geheel vernieuwde en vernieuwende biologische tandpasta die Parodontax heette. Hoewel ik zo mijn twijfels had over dat begrip "biologisch" -wat een onzin kreet- wilde ik bewust progressief de trendbreuk aangeven t.o.v. mijn voorganger, dokter Karis, met zijn 19e eeuwse tandpoedertjes *). De principiële poederpoetsers hadden schitterende gebitten; het waren de aristocraten van de landgoederen met een eeuwenlange traditie van de elitaire gebitsverzorging. Voor de sociale tandheelkunde zoals ik die meebracht uit Groningen was het een minder bruikbare methode voor de thuiszorg met kinders en zo. 

Meneer Verbruggen verkocht de asba (rood / groen) poeders nog tijden lang in zijn multi-toko: boekhandel / speelgoederen / drogisterij-artikelen / rookwaren / kantoorartikelen / geneesmiddelen en homeopathica. Nu heet het daar 'Snackbar Noordereind'. Tot op de dag van vandaag krijg ik van de producent als dank voor mijn levenslange professionele-parodontax-promotie (inmiddels heb ik iedere onderzoeker daar overleefd)  gratis specimina -zeg maar proeftubetjes- om onze privé dentitie te onderhouden, onze gingivae te conserveren en de paroproblematiek verre van ons te houden (ontstoken tandvlees kan ook leiden tot vaatlijden, incl. cardiologie- en dementieproblematiek). Sinds vorige week kun je ook retina-degeneratie en nog tig andere aandoeningen voorkomen door te poetsen met parodontax.

Maar nu de frustratie van deze eeuw: de Consumentenbond, zeker ook míjn bondgenoot in kwaliteitsbewaking, komt met een tandpastatest 2013;  
wat schetst mijn verbijstering: Parodontax bungelt onderaan!

Als je het hele artikel doorneemt (ja, hallo, wie doet dat nu nog?) kun je lezen dat de goedkopere en vergelijkbaar effectieve pasta's zijn voortgekomen uit de resultaten van alle research in de laboratoria die Parondontax en Sensodyne blijven ontwikkelen. Met andere woorden: oppervlakkig gezien zou je bij de Hema met Everclean à 0,50 cts per tube (financiëel-)beter af zijn dan met Parodontax à 2.95 per tube!

Weet dan dat je freewheelt op de onderzoekers van de GSK-laboratoria. En dus indirect op die principiële parodontaxpoetsers in Huddinge, Amsterdam, Hilversum en Kortenhoef!
Natuurlijk ga ik mijn consumentenbondabonnement niet opzeggen want de "kort-door-de-bocht" conclusies kloppen. Ik geef alleen geen gehoor aan de oproep de aller-allergoedkoopste tandpasta aan te schaffen. En jullie dus ook niet!!

*) ook in de 21ste eeuw nog verkrijgbaar via internet!

Grap 2103 (14)

Waarom zijn de Tien Geboden op twee stenen tafels geschreven?

Antwoord: toen God ze had bedacht zocht hij een volk om ze aan te geven. Eerst benaderde Hij de Duitsers. Die lazen ze grondig en zeiden: "Gij zult niet doden? Het is de menselijke natuur om te doden; dank U, wij hoeven die Geboden niet".

Daarna ging God naar de Fransen. Die reageerden heftig: "Gij zult geen overspel bedrijven? Hoe komt U er bij, overspel is heel natuurlijk! Zulke geboden hoeven wij niet."

God ging naar de Italianen. Die wezen ze meteen af: "Gij zult niet stelen? Hoezo niet, we moeten toch ergens van leven?" Ten einde raad ging God naar de Joden: "willen jullie ze dan misschien?"    

Die vroegen , enigszins achterdochtig: "..maar wat kosten ze?"

"Kosten ze?" reageerde God verbaasd, "helemaal niks, ze zijn gratis". Waarop de Joden opgetogen riepen: "nou, geef ons er dan maar twee".

Aldus een internationale grap  -genoteerd door Rene Diekstra n.a.v. de discussies over Piet, Gordon en Jack Spijkerman-  die met een grote uithaal naar ieder die een eerste steen wilde werpen meteen die éne grens van racisme / discriminatie  niet overschrijdt en in zijn tegendeel doet verkeren: echte humor is geen dijenkletser maar een diepere gedachte waard.