Stelling van de Dag

Maak je geen zorgen, wind je niet op over dingen, zaken, items waar je zelf niets aan kunt veranderen. Ga stemmen!! Dan doe je tenminste iets aan iets waar je iets aan kunt veranderen.

Aforisme (23)

De kinderen in de school- en collegebanken worden steeds kleiner en jonger, de nieuwe AOW-ers steeds jonger en fitter, maar ik blijf maar gewoon alleen mezelf: nooit te oud om te leren dat dit dus de essentie is van de Algemene Relativiteitsleer van de heer E. ? Alles om me heen verandert met de tijd, aha, dat betekent dus: 'alles is relatief, en hangt af van je eigen perspectief'.

Nieuw inzicht

Bij het zien van de plaatjes van massale verplaatsingen van Aziaten gehuld in- en zich verschuilend achter de meest vindingrijke en ludieke neus-mondmaskers vroeg ik mij altijd al af of die mensen echt geloofden dat zo'n lapje beschermt tegen vrij rondzwevende virus? Wie herinnert zich niet de SARS-uitbraak waarbij honderdenmiljoenen Chinezen zich in bus, trein en vliegtuig met hun neuskapjes lieten verplaatsen. Je zal die lapjes mogen leveren!

Het helpt natuurlijk niet tegen ziek worden: je moet toch ademen en die lucht vol virusdruppeltjes gaat wel om die maskers heen. Gasmaskers met filters zouden wel helpen, maar ja....prijskaartje.

De website van 'Klopt dat wel' opende mij de ogen,ik ga langzaam het licht zien.

Lees daar het artikel over Verkouden van de kou; in het bijzonder het commentaar van ene Richard 31 december 2013.

Het gaat er helemaal niet om dat ze zelf niet ziek willen worden (preventie) maar het draait om naastenliefde: 'ik wil graag dat jij niet ziek wordt' !

Je moet de bedoelingen en voordelen van de maskertjes als volgt interpreteren:

1. Je kunt niet in je neuspeuteren dus houd je  schone handen; en blijven de       deurknoppen, trapleuningen en wat dies meer zij, 
ook lekker virusvrij.

2. Niesbuien en proestend gesproei blijven in je eigen snoetje hangen.

3. Iedereen kan zien dat je infectieus bent: dat helpt, ze lopen hopelijk met een     grote boog om je heen.

4. Last but not least: je kunt niet tongzoenen!!

5. Als 40-jaar-mondkap-drager hoop ik veel onheil voor mijn patiënten te hebben voorkomen. Het was niet altijd makkelijk, maar ik deed het voor jullie!

Kronkel

Simon Carmiggelt schreef 's nachts op de rand van een krant: 

"Twee konijntjes in het bos." Toen hij het de volgende dag las wist hij bij god niet meer wat hij daarmee bedoeld had.

Nu wil ik me in het geheel niet met Carmiggelt vergelijken maar ik ken en herken ditzelfde fenomeen erg goed. 

Zo vond ik vorige week op mijn bureau een krabbel: lopen naast de fiets. Het duurde dagen voor ik besefte dat ik het had opgeschreven tijdens een telefoongesprek over het scannen van oude foto's. Wat een opluchting. Toen ik een kladje Alzheimer museum aantrof werd het makkelijker. Een kwestie van de tekst op Google intypen en daar rolde de oplossing over het scherm: Het van Abbe museum in Eindhoven heeft speciale rondleidingen voor Alzheimerpatienten. Bijzonder. Goed onthouden!

Blogspot revisited

In de krochten van Googles archieven

 Hier vond ik vanmiddag op wonderbaarlijke, ja vrijwel onnavolgbare wijze heel veel plaatjes terug van mijn blogspotjes tussen juli 2011 en januari 2013. Vraag me niet hoe ik ze ben kwijtgeraakt. Nou ja, nu je het toch vraagt: ik zag op mijn telefoon een paar honderd blogspotfoto's gesynchroniseerd. Dat leek me ongepast en belastend voor mijn smartphonegeheugentje (8GB) dus ik dacht 'weet je wat? ik gooi dat uit de Galaxy; staat toch bij blogspot.com?' Klik en weg was alles uit mijn telefoon....en de volgende morgen uit mijn 'all in' bestaan bij Google. Vraag me niet hoe ik er weer in terug kwam.....nou ja, het was een druilerige zaterdagmiddag en ik was wat met foto's 2013 aan het friemelen in vage bestanden. Toen vond ik hele kleine  replica's terug via een link die Dimi ooit had opgeslagen, maar dan veel uitgebreider; zelfs t/m gisteren. Ontsluierde geheimen.

De eerste actie was: PRINTEN!. en de volgende was: zet die link vast. Dus als ik er echt niet meer ben leef ik nog een poosje voort in die plaatjes, tot iemand de stekker uit het systeem haalt. Maar eerst kijken en lezen, beloofd? Toch een vorm van rehabilitatie: zie je wel, ik heb het niet uit mijn duim gezogen, we bestaan echt! Dit is het bewijs:

Woord van het vorige Jaar (2013)

Tot mijn niet geringe verbazing werd het, tot vorig jaar (2012)  nog niet eens uitgevonden, woord 'selfie'  verkozen tot Nederland's woord van het jaar 2013. 

En door wie dan wel? Geen idee! Wat behelst het? Een auto-foto van je eigenste smoel met je smartphone nemen van jezelf met je kat, je moeder of je vriendinnen. Meisjes doen het en dronken mannen in café's ook. Ik zag een sportieve President langskomen. Kortom: 'Niks mis mee'  OEI. Best wel bedenkelijke egocentratie.

Laat me een poging doen dit neologisme te herdefiniëren in een historische context.

Als we inzoomen op de 'zelfbespiegeling' als basis van grappen en grollen kom je zonder omwegen terecht bij onze Joodse medemensen. Zij hebben als geen ander het vermogen tot focussen op de eigen groep met de nodige zelfrelativering  en met  het cabaretesk belachelijk maken van Jiddische gewoonten à la Max Tailleur met zijn Sam-en-Moos. Ultiem doorslaand naar een perverse 'Judischer selbsthass'.

Daar kan menige bevolkingsgroep wat van leren. (Nee, ik noem geen doelgroepen, maar ik hoor er zelf wel bij.)

In het heetst van de Golfoorlog - toen Israël onder de scudraketten van Iran zuchtte - bedacht iemand dit plaatje: 

Van Joden naar Papoea's is voor mij maar een klein stapje: In beide volken zijn er mensen die zich uitverkoren weten door Jaweh of de God van Israël. Trouwens: in de USA wonen er ook nog een paar; de meeste zelfs, vermoed ik zo.

Ook Paoea's kunnen een stootje hebben:

"......komen ze op zo'n eilandje bij Fakfak: 'Zijn hier nog kannibalen?'

'nee hoor, we hebben vorige week de laatste opgegeten!'...... "

Zouden onze Moslimbroeders en de Paus maar zo'n relativeringsvermogen hebben, dan zou de wereld er heel anders uitzien.