Tot mijn niet geringe verbazing werd het, tot vorig jaar (2012) nog niet eens uitgevonden, woord 'selfie' verkozen tot Nederland's woord van het jaar 2013.
En door wie dan wel? Geen idee! Wat behelst het? Een auto-foto van je eigenste smoel met je smartphone nemen van jezelf met je kat, je moeder of je vriendinnen. Meisjes doen het en dronken mannen in café's ook. Ik zag een sportieve President langskomen. Kortom: 'Niks mis mee' OEI. Best wel bedenkelijke egocentratie.
Laat me een poging doen dit neologisme te herdefiniëren in een historische context.
Als we inzoomen op de 'zelfbespiegeling' als basis van grappen en grollen kom je zonder omwegen terecht bij onze Joodse medemensen. Zij hebben als geen ander het vermogen tot focussen op de eigen groep met de nodige zelfrelativering en met het cabaretesk belachelijk maken van Jiddische gewoonten à la Max Tailleur met zijn Sam-en-Moos. Ultiem doorslaand naar een perverse 'Judischer selbsthass'.
Daar kan menige bevolkingsgroep wat van leren. (Nee, ik noem geen doelgroepen, maar ik hoor er zelf wel bij.)
In het heetst van de Golfoorlog - toen Israël onder de scudraketten van Iran zuchtte - bedacht iemand dit plaatje: Van Joden naar Papoea's is voor mij maar een klein stapje: In beide volken zijn er mensen die zich uitverkoren weten door Jaweh of de God van Israël. Trouwens: in de USA wonen er ook nog een paar; de meeste zelfs, vermoed ik zo.
Ook Paoea's kunnen een stootje hebben:
"......komen ze op zo'n eilandje bij Fakfak: 'Zijn hier nog kannibalen?'
'nee hoor, we hebben vorige week de laatste opgegeten!'...... "
Zouden onze Moslimbroeders en de Paus maar zo'n relativeringsvermogen hebben, dan zou de wereld er heel anders uitzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten