Kronkel

Simon Carmiggelt schreef 's nachts op de rand van een krant: 

"Twee konijntjes in het bos." Toen hij het de volgende dag las wist hij bij god niet meer wat hij daarmee bedoeld had.

Nu wil ik me in het geheel niet met Carmiggelt vergelijken maar ik ken en herken ditzelfde fenomeen erg goed. 

Zo vond ik vorige week op mijn bureau een krabbel: lopen naast de fiets. Het duurde dagen voor ik besefte dat ik het had opgeschreven tijdens een telefoongesprek over het scannen van oude foto's. Wat een opluchting. Toen ik een kladje Alzheimer museum aantrof werd het makkelijker. Een kwestie van de tekst op Google intypen en daar rolde de oplossing over het scherm: Het van Abbe museum in Eindhoven heeft speciale rondleidingen voor Alzheimerpatienten. Bijzonder. Goed onthouden!

Blogspot revisited

In de krochten van Googles archieven

 Hier vond ik vanmiddag op wonderbaarlijke, ja vrijwel onnavolgbare wijze heel veel plaatjes terug van mijn blogspotjes tussen juli 2011 en januari 2013. Vraag me niet hoe ik ze ben kwijtgeraakt. Nou ja, nu je het toch vraagt: ik zag op mijn telefoon een paar honderd blogspotfoto's gesynchroniseerd. Dat leek me ongepast en belastend voor mijn smartphonegeheugentje (8GB) dus ik dacht 'weet je wat? ik gooi dat uit de Galaxy; staat toch bij blogspot.com?' Klik en weg was alles uit mijn telefoon....en de volgende morgen uit mijn 'all in' bestaan bij Google. Vraag me niet hoe ik er weer in terug kwam.....nou ja, het was een druilerige zaterdagmiddag en ik was wat met foto's 2013 aan het friemelen in vage bestanden. Toen vond ik hele kleine  replica's terug via een link die Dimi ooit had opgeslagen, maar dan veel uitgebreider; zelfs t/m gisteren. Ontsluierde geheimen.

De eerste actie was: PRINTEN!. en de volgende was: zet die link vast. Dus als ik er echt niet meer ben leef ik nog een poosje voort in die plaatjes, tot iemand de stekker uit het systeem haalt. Maar eerst kijken en lezen, beloofd? Toch een vorm van rehabilitatie: zie je wel, ik heb het niet uit mijn duim gezogen, we bestaan echt! Dit is het bewijs:

Woord van het vorige Jaar (2013)

Tot mijn niet geringe verbazing werd het, tot vorig jaar (2012)  nog niet eens uitgevonden, woord 'selfie'  verkozen tot Nederland's woord van het jaar 2013. 

En door wie dan wel? Geen idee! Wat behelst het? Een auto-foto van je eigenste smoel met je smartphone nemen van jezelf met je kat, je moeder of je vriendinnen. Meisjes doen het en dronken mannen in café's ook. Ik zag een sportieve President langskomen. Kortom: 'Niks mis mee'  OEI. Best wel bedenkelijke egocentratie.

Laat me een poging doen dit neologisme te herdefiniëren in een historische context.

Als we inzoomen op de 'zelfbespiegeling' als basis van grappen en grollen kom je zonder omwegen terecht bij onze Joodse medemensen. Zij hebben als geen ander het vermogen tot focussen op de eigen groep met de nodige zelfrelativering  en met  het cabaretesk belachelijk maken van Jiddische gewoonten à la Max Tailleur met zijn Sam-en-Moos. Ultiem doorslaand naar een perverse 'Judischer selbsthass'.

Daar kan menige bevolkingsgroep wat van leren. (Nee, ik noem geen doelgroepen, maar ik hoor er zelf wel bij.)

In het heetst van de Golfoorlog - toen Israël onder de scudraketten van Iran zuchtte - bedacht iemand dit plaatje: 

Van Joden naar Papoea's is voor mij maar een klein stapje: In beide volken zijn er mensen die zich uitverkoren weten door Jaweh of de God van Israël. Trouwens: in de USA wonen er ook nog een paar; de meeste zelfs, vermoed ik zo.

Ook Paoea's kunnen een stootje hebben:

"......komen ze op zo'n eilandje bij Fakfak: 'Zijn hier nog kannibalen?'

'nee hoor, we hebben vorige week de laatste opgegeten!'...... "

Zouden onze Moslimbroeders en de Paus maar zo'n relativeringsvermogen hebben, dan zou de wereld er heel anders uitzien.

Verzoening anno 2014

Nu de grote icoon van de verzoening in Zuid Afrika, eigenlijk van heel Afrika, ja misschien wel één van de grootsten van de hele mensheid, ons recent is ontvallen blijkt het niet eenvoudig nieuwe hoop te prediken voor de toekomst van landen waar al eeuwenlang volksgroepen, stammen, rassen tegenover elkaar staan. Nu lijken twee prominente vrouwen blikvangers te worden als symbolische toenadering bij de aanstaande Presidentsverkiezingen voor het samengaan van de oppositiepartijen DA en Agang in Zuid Afrika om het op te nemen tegen het in steeds meer in diskrediet gerakende ANC van Jacob Zuma.

Helen Zille van de Democratische Alliantie (rechts) en Mamphela Ramphele van de OPBOUW partij (Agang) opgericht met de zegen van Desmond Tutu staat links. Helen is kleindochter van gevluchte duitse joden en staat als 'academisch' te boek. Mamphela is dominee's dochter en arts. Als hun samenwerking kan leiden tot een aardverschuiving in het gedrag van de zwarte kiezers t.o.v. het heersende ANC zou dat in Zuid Afrika een ware omslag teweeg kunnen brengen in tolerantie. Dat het nu juist vrouwen zijn die de verzoening in praktijk brengen geeft extra kleur en ontroering aan de beelden die de wereld over gaan.

God bless South Africa

Toen ik nog geen opa was (2)

Ken je Ko uit Aarlanderveen nog? 

"Hij werd in 1908 geboren in Zuid Holland ging in 1919 met het hele gezin incl. de koeien en andere levende have met de stoomtrein naar Lunteren op de Veluwe waar zijn ouders een nieuw agrarisch bestaan hoopten op te bouwen.

Toen hij dik honderd was zocht Truska hem op om hem zijn levensverhaal te ontfutselen. Zo werd zijn levensgeschiedenis geboekstaafd." 1)

Daaraan moest ik toch sterk denken toen ik onlangs ook eens geïnterviewd werd door een bekende schrijfster; Griselda Molemans was op mijn spoor gekomen via de "In Memoriam Zacharias Sawor"-uitgave van de West Papua Courier, waarin ik als een van de schoolvrienden werd opgevoerd van de eerste lichting papoeastudenten (1955) in Nederland. En inderdaad, daar had ik wel wat over te melden. Wat schetst echter haar teleurstelling dat dat vrijwel uitsluitend positieve ervaringen waren. Ze is bezig met een boek over de schandalige ontvangst van Indische Nederlanders, Molukkers/Papoea's (deze link ontgaat mij eerlijk gezegd) en andere ex-KNIL mensen in het thuisland van hun uitbuiters; na de dekolonisatie. Daar is een schrijnende geschiedenis over te verhalen. En ik vermoed dat ze een dubbele agenda heeft: alsnog erkenning en genoegdoening eisen namens velen (misschien ook van haar eigen familie) van de Nederlandse Staat.

Om kort te gaan, Zachi kreeg een warme ontvangst in de p.c. christelijke omgeving van Zutphen e.o. Hij leed hier nooit onder discriminatie door zijn

kleur of ras, naar eigen zeggen; integenstelling tot zijn behandeling en ervaring in Nieuw-Guinea onder Soekarno's schrikbewind. Hij werd ook in onze familiekring beschouwd als een soort zwart broertje dat bij mij hoorde. Jammer genoeg verloor ik hem na de middelbare school uit het oog. Veel later kwamen we elkaar weer tegen onder gewijzigde omstandigheden.

Toch heeft Griselda een flink aantal quotes opgenomen en een tiental historische zwart-wit kiekjes van onze vriend gescand. Ik ben benieuwd of er in het uiteindelijke boek iets van terug te vinden zal zijn.

Griselda heeft Zachi zelf nog gesproken in juni jongstleden, maar toen was hij al erg ziek. Hij zou geklaagd hebben over het toendertijd met mes & vork moeten eten en brood-met-kaas. Dat bestek hebben ze hem waarschijnlijk tijdens de introductie op de Zendingsschool in Oegstgeest al bijgebracht en de broek had de peniskoker al 100 jaar in Papua verdrongen dankzij de zendelingen, die ook het koppensnellen met succes de kop indrukten. Tel ook toch eens de zegeningen van de beschaving.

1) Truska Bast leert iedereen schrijven .

2) Griselda Molemans Opgevangen in Andijvielucht.

3) Interview met Griselda hier

Voorlopig ben ik echter nog geen honderd en als dit het laatste mij afgenomen interview is moet ik toch maar zelf een levensverhalencursus gaan doen om de wereld van mijn bestaan te doordringen. Zit daar iemand op te wachten? Dan hoor ik het graag.

Aforisme (22)

" Geprezen de mens die niets te melden heeft en desondanks zijn mond houdt."

(Oscar Wilde)

Volgens mij zijn aforismen sowieso het bestaansrecht van Oscar Wilde ?!

Soms zijn het zelfs grote boodschappen met diepere humor!!

Laat ik deze leidraad voor het komende jaar als motto hanteren, dan vrijwaar ik mijn (6) volgers ook van grote teleurstellingen.

Dat er vanavond sinds de start bijna 14.00 (veertienduizend) bezoekers op mijn blogsite geregistreerd zijn stemt mij tot grote verbazing. Wie zijn ZIJ ??? In ieder geval niet jullie!!!

Met commercials er bij had ik nou miljonèr gewees.

Gelukkig Nieuwjaar. 

Stelling van de dag

De heer Dieudonné M'bala M'bala moet nu met terugwerkende kracht zijn werkstraf hier

gaan uitzitten in verband met de vele, vele uitstaande veroordelingen wegens antisemitisme. Ik hoop dat de "douche" het nog doet.

Zó een hersenspoelende idioot heb ik nog nooit gehoord, en wat ik vernam was nog maar een korte samenvatting.

Het antisemitisme slaapt noch sluimert ooit!!