ALS HET LÉVEN AL EEN ROLLENSPEL IS,
hoeveel temeer was het studèntenleven dat!
Hoe onvoorstelbaar ook,
ik ben onontkoombaar vijftigstejaarslid
van Vindicat atque Polit geworden.
Wij van Prêt kruipen nog één keer
in de huid van Beschaafd Corpslid,
want, oh ja! dat waren wij.
Onze Banier straalt vergane Glorie uit,
laten we eerlijk zijn.
Hij hangt van nietjes aan elkaar, als je goed kijkt,
maar dat hangen wij ook.
Toch heeft het ergens iets Heroïsch.
We hebben elkaar niet uit het oog verloren,
bleven trouw aan onze eed en onze vrouw
(de meesten)
en nu, getekend en gelouterd door het leven,
tijgen wij met onze wandelstokken,
gehoorapparaten, gedotterde en gestentte coronairvaten,
leesbrillen, antihypertensiva en vaatverwijders
naar waar het allemaal begon:
Mutua Fides
(= wederzijds vertrouwen)
Groningen!
Ouwe Vrienden,
daar heb je ze voor.
tussenstand : 38ste jaars bijeen te Winkel (NH)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten