Evolutie (33)

De Electrische Auto.

Sterker nog: een electrische Volvo! De belofte voor de toekomst: schoon en veilig. Ja, voor bestuurders, inzittenden en omstanders ongetwijfeld vriendelijker dan benzine- en dieselauto's. Geruisloos en zonder enige CO2-uitstoot glijdt zo'n wagentje over 's heren wegen. Voor de zekerheid wordt een luidspreker aangestuurd met een grommend motorgeronk bij gebrek aan eigen geluid, bij wijze van waarschuwing voor fietsers en wandelaars. Maar nu een kritische noot: wáár komt die electriciteit vandaan? Van het lichtnet! Wie stopt die electriciteit daarin? De electriciteitscentrale. En die maakt dat van fossiele brandstoffen. Dus dat voordeel in de binnenstad wordt elders weer tenietgedaan door het extra verstoken van kolen, gas en olie.....tenzij? Ja, tenzij die electriciteit wordt opgewekt met zonne-, water- en/of kernenergie. Misschien is het nog efficienter op waterstof (als brandstof) te gaan rijden; maar dan ook geproduceerd uit water met energie van niet-fossiele oorsprong. Of brandstofcellen op waterstof: een "indirecte" electrische auto. In Nederland bestaat de energiemix voor electriciteitsopwekking voor 4% uit atoomstroom uit Borssele en voor 4% uit Franse nucleaire importstroom; de rest komt uit kolen en gas.

In België wordt bijna 30% met kernsplijting opgewekt.

Voor het maken van de grote accu's, de electromotoren, de brandstofcellen is op zich al een enorme hoeveelheid energie nodig waarvan de aanmaak nog steeds gepaard gaat met CO2-uitstoot en een hoog grondstoffen gebruik.

Het verlossende antwoord: "kernfusie" blijft maar uit, we zijn er veel te laat naar gaan zoeken, m.i.

Kernsplitsing is onmisbaar in de tussentijd.

Nu rest ons alleen nog zo snel mogelijk van de fossiele brandstoffen af te komen, zonder windmolens.

Uw molenaarszoon.

P.s. thuis komt 100% atoomstroom uit het stopcontact: dus wij fietsen zelfs op kernenergie!

Opa vertelt (2)

Dat vroeger alles beter was hoor je mij niet gauw zeggen,

.

.

maar dat het voor mij persoonlijk beter is dat ik tegenwoordig, samen met mijn vrouw,

regelmatig op de kleinkinderen pas, in plaats van op een of andere tandarts- annex mondhygiënistenpraktijk, moge blijken uit de individuele uitnodiging die ik vanmorgen bij het ontbijt probeerde te interpreteren:

Ik ga nu letterlijk *) citeren uit de wervende tekst die mij moet verlokken mij in mei, meteen na Texel, naar Zeist te spoeden:

Desiree Struijk doet al 20 jaar zintuigelijk belevingsonderzoek en ontwikkelt innovatieve belevingsconcepten voor Prenatal en Rabobank en KLM.

Haar voordracht gaat over

"Verbinden door multizintuigelijke Beleving"

Wanneer een patiënt voor een passende tandartsen- of mondhygiënistenpraktijk kiest, zal hij daarbij op zijn gevoel afgaan wat hij heeft bij deze praktijk.

.

Als bekend is hoe de praktijk door de patiënt ervaren wordt en wanneer deze ervaring aansluit bij hoe de praktijk zich wil positioneren, kan een concrete vertaling worden gemaakt naar een multizintuigelijke beleving. In deze multizintuigelijke beleving ervaart de patiënt het DNA van de praktijk gedurende elke stap die hij doorloopt en in alle facetten. Een praktijk kan hierdoor, net als een merk, vertrouwen creëren en de patiënt aan zich binden.

.

Vroeger was alles duidelijker?

.

Ik denk dat ik dat weekend lekker vrij neem en ik draag dit symposium graag op aan al mijn oudpatiënten die nog steeds met enig heimwee langs de "Eerste Steen op 20 februari 1980 gelegd" op de Dodaarslaan wandelen.

Alwaar het merk Marianne de cohaesie vooralsnog waarborgt.

Behalve bovenstaande ongekende invalshoek heeft GlaxoSmithKline ook Parodontaxproeftubes op het programma.

De toegang is gratis inclusief lunchbuffet.

*) tekst ter inzage gelegd.

Dagelijks leven (29)

ERANTHIS HYEMALIS, onze winteraconietjes.

Voor mij is dit het dapperste plantje dat ik ken. Het is ontroerend in zijn schoonheid: eerst de bloem, geel bolletje zoomaar midden in de winternacht, dwars door blad en humus. Dan het groene kelkje als een ontwapenend halssieraad. Ooit als een plagje jeugdsentiment uit de zandtuin van de Jacob Damsingel meegelift naar onze poldertuin (1998). Nu zichzelf eigenwijs uitzaaiend tot in het gedomestiseerde grindpad. IJs en sneeuw deren niet: de lengende dagen van januari provoceren het knolletje zijn aanwezigheid heroïsch kenbaar te maken. Het kiekeboe-effect bij invallende dooi is keer op keer verrassend; een geluidloze schreeuw om aandacht en bevestiging: "Ja aconiet, je bent een winterwondertje." Ik zie ze eigenlijk nergens anders dan langs ons bordes.

Vergelijk de berustende kopjes van de sneeuwklokken eens met die fiere zelfbewuste gele juweeltjes. "Houd moed" stralen ze uit!

Dagelijks leven (28)

Jawel!!

Dit is 2012...

DAT IK DIT WEER MAG MEEMAKEN:

Een hele nieuwe generatie krabbelaars is opgestaan.

En die kleine doorzetters komen er wel.

Dan maar geen elfstedentocht,

het was toch helemaal echt ouderwets winter in Kortenhoef en Omstreken

Aforisme (21)

De leukste vegetariërs zeggen:

"als ik bij anderen eet mag ik wel vlees van mezelf".

Dan voel je je als gastheer of -vrouw in je waarde gelaten.

Hardstikke goede houding! En thuis dan weer lekker aan de aubergines.