Branchevervaging of de ontsporing van de tandheelkunde.
Tot mijn niet geringe verbijstering trof ik heden (26 november 2014) in onze lokale courant het onderstaande bericht aan in de "Denkrubriek":
Denk maar eens goed na, los de Kruiswoordpuzzel op en ga met je tegoedbon naar je tandarts, maar kom er niet mee aan bij mij!
Begrijp me goed: voor die € 450 zou ik met liefde een inlay vervaardigd hebben op een element ter vervanging een mega-amalgaam vulling. En ik heb recht van spreken: mijn geldige BIG-registratie is
Als roepende in de woestijn zal ik er weinig tegen kunnen uitrichten en als profeet in mijn eigen huis zal ik verkondigen dat het allemaal nog veel gekker en erger zal eindigen. De eerste berichten over het einde der Nederlandse tandheelkunde lees ik al bij kritische scribenten en/ of commerciële rakkers!
*
Bij het afleggen van de eed van Hippocrates heb ik impliciet verklaard -met God erbij toentertijd- dat mijn doel moet zijn mijzelf overbodig te maken als curator en alles in het werk te (doen) stellen de patiënt tot zelfredzaamheid te bewegen: ze MOETEN (laten) poetsen tot de dood. Participatie tot in het verpleeghuis: Geriadontie moet in de basisverzekering en Botox eruit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten