donderdag 24 september 2009

Dagelijks leven 12

Soms moet een blog actueel zijn! Op het gevaar af voor journalist uitgemaakt te worden moet ik een bizar voorval van hedenochtend melden.
Bij het betreden van de (openstaande) garage stond ik plotseling oog-in-oog met een heuse sperwer. In de waan onbespied zijn prooi te kunnen verscheuren zat ie in de vensterbank te
smikkelen van een -naar de restjes te oordelen- jonge merel. Totale paniek bij het arme beest toen ik ten tonele verscheen. Omdat de praedator zichzelf te pletter dreigde te vliegen tegen het vensterglas moest razendsnel gehandeld worden. Heroïsch trad ik de grote vogel met zijn vlijmscherpe snavel, dito klauwen en dodelijke blik tegemoet: "wegwezen en snel een beetje" beet ik hem toe.
Dat hielp niet echt. Slechts lichamelijke dwang d.m.v. het bekende "Boek Marlijn" dat ik toevallig mee droeg kon ik de Sperwer bewegen tot de aftocht. Met achterlating van een flink, reeds geplukt, dijstuk van zijn nog warme prooi. Plus een berg veren en dons, wat darmen, een schedeltje. Wie schetst mijn verbazing als 's avonds de vette kluif alsnog blijkt weggehaald. Door een kat, weet Dineke.
Ik weet wel beter.......
.
Wel bekome het mijn Sperwer. Mijn eega (grote Pien) laat de auto nu buiten staan, waarom?

1 opmerking:

  1. hoi pap, wat een spannend verhaal! waar ging jij eigenlijk met het boek marlijn naar toe?! ik zal de gruwelijke beelden nog maar even bij de kinderen weghouden trouwens..:-)

    BeantwoordenVerwijderen