Evolutie 13

WAT MAAKT EEN GEBEURTENIS UNIEK ?? Dat ligt er natuurlijk maar aan: een bruiloft is per definitie voor de a.s. echtelieden uniek; zelfs als ze het vaker doen blijft het iedere keer weer uniek. Maar "uniek" betekent natuurlijk gewoon: nog nooit vertoond, enig in zijn soort, daar zijn er geen twee van! Marlijn en Dimitri hadden iets origineels bedacht: we gaan trouwen voor de wet en maken er gelijk maar een feestje van!! Waarom ook niet?

Om te beginnen houden we het klein: de getuigen zoeken we in de allernaaste omgeving, dat scheelt alvast in aantallen bezoekers.

Dan nodigen we onze broers en zussen en dikste vrinden uit met al hun kinderen. Meer niet; oh ja onze ouders.

We doen het allemaal op een geheime, ja verborgen plaats. We vragen een vrouwelijke zwarte ambtenaar voor De Handeling en een nanny voor alle kids. En mam voor Het Woord, door de wol geverfd als zij al is. Er worden géén liederen gezongen. En geen toneelstukjes gedaan, dat doen we zelf wel. Zeg nu: is dat niet UNIEK?

Het werd een fantastische -nog niet vertoonde- happening. Het was een feest. Daar was allereerst de ontvangst: iedereen kon de geheime locatie beter vinden dan de fam. Bast- van Oijen zelf, zij kwamen er als laatsten aan, na de speurtocht. Kira dacht nog even: "krijg nou wat!" maar kwam door de Pienen snel al op haar gemak. Onder een stralende zon en windkracht zes maakte iedereen kennis met iedereen, dat hoefde dus geen uren te duren. Onze kleine zweedse kleinzoon verwerkte z'n jetlag en alle nederlands-pratende collegae manmoedig, uit de wind gehouden door Stijn; die weliswaar geen woord zweeds kent maar hem wel haarscherp aanvoelt.

Het trotse a.s. echtpaar met spruiten nam plaats op een antieke (oude?) canapé in kleur. Wij in een wijde boog er om heen. Symbool. Dineke vroeg nog of ze dachten dat het makkelijk was, retorisch. Een prachtig, helemaal op hen beiden toegesneden Verhaal. Moeten ze jaarlijks op 28 augustus herlezen!!!! Handtekeningen op de trouwacte. Kira wilde op de bijlage liever haar hand tekenen. Champagne en zoenen en cadeaus en kinderspelen.

Aan één tafel pasten we allemaal (oh, nee, er was ook een kindertafel) en de sketches bleven uit. Truska hield een prachtige Toespraak waarbij we dubbel lagen en Linda had de gasten verleid tot een "Herinneringsboek" dat ze, tussen de heerlijke gangen door, aanbood.

Zelf mocht ik de bekende bestseller: HET BOEK MARLIJN -van peuter tot bruid presenteren.

Natafelen -gek woord- deden we buiten, annex groepsfoto. Dreigende donderwolken op de achtergrond. Het bleef droog tot ieders vertrek. Verder niet bijgelovig.

Het is relaxed en inspirerend geweest. Eigenlijk is het niet te omschrijven, niet te filmen. Gelukkig is er nu: "MARLIJN & DIMITRI - van Keizerrijk tot Trouwboekje de film"

De roes blijft nog even voor jullie, incl. de Parijse droom.

En wij weer een schoonzoon erbij.

Bedankt lieve Lijn & Dimi.

Bedankt kleine Kira & Maudje-ook-van-oijen, bedankt voor het logeren.

Hier zijn er geen twee van, dit is nog nooit vertoond en kan ook niet gekopiëerd worden,

enig in zijn soort..............deze trouwerij.