Wetenschap 6

" Als de boodschapper straalt komt

de boodschap helder over !"

Tjibaria Pijloo (16 januari 1989) is ambassadeur van de opleiding Astronomie van de Universiteit van Leiden en derde jaars student aldaar.

Ze nam een zaal vol oudere, kalende, natuurkundigen en emeritusleraren en -leraressen en amateurastronomen bij de hand om met enkele wiskundige wetten de kosmos in een solide formule neer te zetten.

Ga maar even uit van het bestaan van zwarte gaten: ze kunnen supergroot zijn (miljarden zonsmassa's) en nanoklein (als een quarkje) met alles er tussen in. Beschouw de grootsten: de zwaartekracht is er zo sterk dat alles, ook lichtgolven~~±deeltjes= fotonen, er in gezogen wordt en er niet meer uitkomt: daarom zwart. Geen enkele electromagnetische uitstraling. We kunnen ze dus nooit zien, maar ze verraden zich door hun gravitatievelden. Ze beïnvloeden de wèl zichtbare materie.

Tot nu toe nog al simpel. Maar: deze giga massa slaat een diepe put in het ruimtetijd- gravitatiespectrum: aan het einde van de trechter is een singulariteit.

Dat is een punt x-y-z-t waar de natuurkundige wetten niet meer gelden, waar geen ruimte, geen tijd, geen massa is.

(x,y en z = coördinaten t= tijd)

Zoiets kan in werkelijkheid niet bestaan....hoewel? Het volume aan tijd is er ook nul. Was dat bij de Oerknal ook niet zo? De wiskundeformuletovenaarsleerlinge gaat een truc toepassen waar Einstein instemmend om zou grinniken.

Ga van x¹-y¹-z¹-t¹ (dus een ruimtetijdpunt) naar een zelf gekozen x²-y²-z²-t² (spreek uit: twee en niet: kwadraat) ander ruimtetijdpunt in het gravitatiespectrum en we komen in een soort anti-singulariteit: alles komt VRIJ.

Alles wordt licht, alle massa en energie wordt uitgespuwd als het ware. Explosief! Twee trechters aan elkaar; het zwarte gat gaat over in het witte gat en de verbinding noemen we wormgat. Let op: de gravitatiewerking geeft weer gigantische schokgolven en"lens"-effecten. Little Bang ??

This is the state of the art 2009 by Tjibaria vrij naar interhenk.

Als je heel ver terugdenkt realiseer je je plotseling : als de Big Bang een singulariteit is zou er ook wel een anti-singulariteit moeten kunnen zijn. Wet van Behoud van Energie toch? M.a.w. een heelal aan de andere kant. Maar waarom één, waarom éénmalig? Zijn wij zo arrogant te denken dat wij het enige heelal zijn? Wat dachten wij 500 jaar geleden over onze ster, onze melkweg?

Hebben we dan niet geleerd wat bescheidener te zijn?

Alles is al oneindig vaak voorgekomen en zal zich tot in eeuwigheid herhalen. Het is misschien wel beter de Homo Sapiens niet te vaak te herhalen, de Kosmos kan best een dagje zonder ons.

Maar wie luistert er nu naar mij? Komt allen Astronomie studeren te Leiden!