vrijdag 19 februari 2010

Evolutie (21)

Ziektes komen en ziektes gaan, of hoe ziekten bij de landsgrens kunnen stoppen.
Als je in Duitsland niet lekker in je vel zit ga je voor een "Kreislaufstörung" naar een Kurort, want de Krankenkasse betaalt dat gewoon; ziekte en therapie uniek voor onze Oosterburen. Er komt in de Bondsrepubliek wel "overspannenheid" voor, maar alleen in Hollandse bedrijven en legeronderdelen. In Nederland zelf is overspannenheid allang ingehaald door "burn out"(stijgend met stip) of depressie (selectief dalend). In België en Frankrijk is Spasmofilie een veelgeziene stoornis t.g.v. magnesiumtekort. Neem een tabletje magnesium zou ik denken, maar nee, het blijkt psychischer dan ik dacht. In de aangrenzende landen van de eurozone is het een onbekend verschijnsel. Zo zul je in Spanje op geen enkel begrip van behandelaars kunnen rekenen als je "hyperventileert". In Canada daalde het aantal "whiplashen" spectaculair toen de ziektekostenvergoeding werd geschrapt. Ik zie ook in Kortenhoef nooit meer iemand met zo'n halskraag, jaren geleden schering en inslag. Kan natuurlijk ook aan mijn onlangs gewijzigde maatschappelijke participatie liggen.
Soms steekt een oude ziekte (zoals Neurasthenie = zenuwzwakte; welke vrouw had het niet rond 1900?) na een tijdje radiostilte, de kop weer op. ME oftewel Chronisch Vermoeidheids Syndroom zou de moderne vorm van neurasthenie zijn. CVS / ME komt alleen in het Westen voor als postvirale- of autoimmuunstoornis bij 500.000 mensen; 75% vrouw, dus 25% man. Erkende Ziekte in Nederland sinds 1999!
RSI begon in Australië rond 1990; het leidde tot zóveel WAO-ers dat het Hooggerechtshof besloot dat het geen grond voor uitkering was, daarna verdween RSI uit Australië. In 2001 ebde de RSI-golf weg in Nederland, toen staatssecretaris Hoogervorst (ja, dezelfde) de campagne "Stop RSI" stopte omdat er "een sterk medicaliserend effect" van uit ging. Waarmee ik maar wil zeggen dat ziektebeelden veelal door plaats, tijd en cultuur worden bepaald.
Zeggen we tegenwoordig dat het kind stemmingsstoornis bipolair II heeft, dan bedoelen we dat het ventje heel vervelend tegen de sofa staat te trappen!
In de VS zijn buitengemiddelde kinderen veelal aspergers of autisten; PPD-NOS wordt er niet zo gediagnostiseerd. Langdurig Ritalin voorschrijven, omdat het gedrag van onze spruiten ons irriteert, is onverantwoordelijk, vanwege de bijwerkingen. Rusteloosheid bij vervelende pubers is misschien ook op te vangen door ze eens iets anders te laten doen dan de hele dag achter de computer hangen; voetballen?
Nieuwe modeziekten staan op uitbreken, maar worden (nog) door staatsgrenzen begrensd; in tegenstelling tot varkens- en vogelinfluenza, SARS of HIV.
In Canada en Amerika heerst MCS alom. Multiple Chemical Sensibility lijdt tot het hele scala van onbegrepen malaise. De ene onderzoeker houdt het op een fysiologische reactie van het lichaam op stoffen en geuren. Een ander denkt aan psychisch lijden. 't Zal wel een mix zijn, straks in de Polder.
In Nederland is het nu vrijwel onbekend en niet erkend. Een kwestie van tijd?
(vrij naar Hilbrand Rozema)

2 opmerkingen:

  1. goeiedag, voor je iets over een bepaalde ziekte zegd, moet je je eerst eens goed informeren, spasmofilie werd al de eerste keer beschreven in 1852 in de geneeskundige litteratuur! het is dus hoegenaamnd géén modeziekte. weet je eigenlijk wel precies wat spamofilie eigenlijk inhoud? Dit kan gaan tot of en toe wat spierpijn, maar voor de meer ernstigere gevallen houd dit ernstige chronische pijn, oververmoeidheid, concentratiestoornissen, spastisch collon, lage rugpijn, reumatische pijn, hartritme stoornissen, hoofdpijn, wazig zicht, cattaract,migraine,braken,slapeloosheid,stijfheid,witte tot blauw en kromme verkrampte vingers en/of tenen als het koud is tot gevolg. denkt u niet dat u mensen ernstig kwetst als u dit een modeziekte noemt? Ik spreek uit ervaring, ik heb nooit de mode gevolgd, ben nooit van plan geweest dit te doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer dat iemand iets "anoniem" meent te moeten plaatsen. Deze blog is niet bedoeld als discussieforum op internet maar ik wil er toch op reageren.
    a. Het is geenszins een medische verhandeling,
    meer sociaal-culturele observering.
    b. Dat iemand in 1852 een op spasmofilie lijkend ziektebeeld beschrijft wil niet zeggen dat de aandacht en diagnostiek naar plaats en tijd niet fluctueerden en de therapiën zich steeds wijzigden (door mij voor het gemak als "mode" bespempeld)
    c. Als de anonieme hij / zij zich door mij gekwetst voelt, is dat onbedoeld pijnlijk; en is een excuus op z'n plaats.
    d. Gevolg van de opmerkingen is wel dat ik mij extra verdiept heb in de Spasmofilie: het is ècht een franse diagnose; 8 miljoen fransen (8.000.000) lijden er aan. In Nederland wordt het in het Medisch curriculum niet opgenomen, in België wel.
    In de V.S. wordt het zelfde ziektebeeld "chronische hyperventilatie" genoemd. Een betere illustratie van wat ik bedoel kun je niet krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen