Voortschrijdend inzicht

Oorzaken van klimaatverandering bij de weer- en sterrenkundeclub besproken.

Iedere tweede donderdag van de "wintermaanden" komen enige oudere, nieuwsgierige, mannen en vrouwen bijeen in het Alb. Thijmcollege, Hilversum, om diepgaande informatie te krijgen over onderwerpen waar enkele aanwezigen al meer van menen te weten dan de genodigde, wetenschappelijk actieve, sprekers. Dat is voor de zwijgende meerderheid wel eens storend, die insprekers die zichzelf zo graag horen; maar dit terzijde! We kwamen voor de "state of the art" van de wetenschap van klimaat en fluctuaties daarin! Ik ben aan mijn getrouwe begeleiders, en volgers die geïnterresseerd zijn, een kort en compact verslag verschuldigd. Het is ook niet mogelijk 155 powerpointplaatjes, plus een verhaal van ruim 2 uur, uitgebreid te verslaan in mijn kleine blog, zonder de aandacht van de lezer te verliezen.

Er zijn twee soorten oorzaken: natuurlijke en mensgerelateerde.

Om met de laatste te beginnen: wij homines sapientes verstoken miljarden tonnen fossiele brandstoffen, wij kappen miljoenen hectares oerbossen en verlagen de reflectie van zonne-energie ook nog eens op grote schaal door verstedelijking ( 2°C verschil tussen A'dam en Nw A'dam in Drenthe); en pas op: bijvoorbeeld Tokio is al half Nederland, maar er zijn meer supermetropolen!

Meer individuen = meer energiegebruik, meer houtkap en meer asfalt, steen en steden.

De natuurlijke oorzaken van klimaatverandering hebben beduidend grotere invloed, maar zijn niet te beïnvloeden.

* De Zon varieert in activiteit, dus in warmte- en zonnewindstraling.

* De aarde varieert in afstand en precessiehoek t.o.v. de zon.

* Er zijn grote kosmische inslagen (geweest) die klimaten totaal op de kop zetten.

* Vulkanisme dereguleert regelmatig weer èn klimaat, vroeger, nu en in de toekomst.

* Continenten schuiven en zeestromingen verschuiven door de miljoenen jaren heen.

* Natuurlijk broeigaskas methaan komt massaal vrij door opwarming,

en versterkt daardoor opwarming in vicieuze zin. Werkt 23x sterker dan CO2.

* Bij hogere temperatuur neemt het invloedrijkste (door volume) broeikasgas, n.l. waterdamp, 7% (!) per graad stijging toe.

* Door opwarming neemt het sterk weerkaatsende oppervlak van sneeuw en ijs af. Dus meer absorptie van zonne-energie.

Dé conclusie van de avond luidde: klimaatverandering is een eeuwig en continu proces dat onze planeet tot het einde der tijden zal blijven ondergaan en overleven. Het einde van onze zon zelf zal ook het ultieme einde van moeder Aarde zijn, maar zover is het nu nog niet.

Het probleem van de klimaatverandering is alleen het probleem van overlevingskansen van de levende organismen, lees het leven. In het bijzonder maken mensen zich druk over zichzelf; veel invloed heeft hun bezorgdheid niet in kosmische zin. Die zeespiegel stijgt 100%-zeker binnen nu en 10.000 jaar; en hij zakt even zeker daarna weer, in een nieuw glaciaal tijdperk. Intussen zullen Kortenhoef en Amsterdam kopje-onder gaan. Het is niet anders. Intussen wordt het hier wel lekker warm en gaan we meer wijngaarden aanleggen.

Onduidelijk blijft de rol van onze Beschaving op de toekomst van de leefomstandigheden op eigen woonplaneet; als alle grondstoffen opraken (zoet water, uranium e.a.) komt er oorlog en dan lossen we onszelf op. De aarde draait wel door zonder ons, hoor.

Dagelijks leven (23)

Onneembare Vesting en gevang waaruit geen ontsnappen mogelijk is.

Als je zomaar een hotelletje kunt gaan bellen, ergens op de Drenthse Hondsrug, als je ziet aankomen dat het héél mooi weer wordt, om te vragen of ze nog een leuke suite vrij hebben voor het weekend, ben je dan een bevoorrecht mens?

Als je aan het Joods Synagogaal Museum denkt, gaan je gedachten dan uit naar een onneembare (ja, ook metterdaad nooit ingenomen) Oost-Groningse vesting als Bourtange?

Als je je vrijwillig in een gesloten Justitiële Inrichting wilt laten insluiten- niet voor spek en bonen, maar echt- en je vervolgens in een heuse Boevenbus door Veenhuizen's dreven wilt laten rondrijden, heb je dan een gaatje......?

Nou, ja! En dan ben je dus, net als wij, kennelijk rijp voor lekker-weg-in-eigen-land.

Fietsen tot de zadelpijn (geen exclusief vrouwenleed!) door je kont giert, gastronomisch (inclusief) genieten, ongebreidelde uitsmijters of krokettenschotels èn riante plattelandsstille maanovergoten nachten in Odoorn. Waar wacht jij nog op? De Hunebedden wachten op JOU!

Nieuw woord (8)

POLLEXISME is cultuurbepaald.

Vanmiddag bij mijn jeugdvriend Zachi op bezoek; je weet wel: Biak, Zutphen, Nieuw Guinea/West Papua, Wageningen. Een heel leven in vier locaties benoemd. Toevallig waren daar ook dochter Vien en haar ½ jaar oude baby Anna. Deze wonderschone lieve Anna sabbelde vastberaden op haar fopspeen. Vien vroeg zich hardop af of speen dan wel duimzuigen te verkiezen was, er zat per slot een tandarts in de zaal. Zachi meldde dat hij zich niet kon herinneren dat er vroeger bij hem thuis (= heel Nieuw Guinea en Supiori in het bijzonder) ooit werd duimgezogen. Maar kleine Papuaatjes in Nederland wel, wist Vien.De tandarts hield een betoog over het belang van zuigreflexen en dat daar in de baarmoeder al op werd geoefend: bij gebrek aan tepel dan dus maar je duim en daar zijn echoplaatjes van. Dus zou je denken dat het een evolutionair voordeel biedt "het duimzuigen" in je overlevingpakket te hebben. Los daarvan vertelde ik vol enthousiasme over het soepele speenafkicksysteem van Marlijn voor haar koters: veel heliumballonnen aan de speen knopen, de hele mispoge eromheen, fototoestel in de aanslag...drie...twee...één...LOS. Daar gaat je speen de kosmos in. Lekker limonade en een taartje. Speen foetsjie = feestje. Werkt als een trein. Dus de tandarts was voor de speen. Het geheim van de duimzuigcultuur lijkt werkelijk in de "cultuur" te zitten. Uitgebreide etnografische studies in gebieden van ongerepte natuurvolken bewijzen dat duimzuigen er niet wordt aangetroffen. Na de partus is er daar voor de boorling onbelemmerde toegang tot tepels en borsten; niet ongewoon tot soms wel 3 à 5 jaar. Bij primaten in de vrije natuur is duimzuigen nooit gerapporteerd, in dierentuinen komt het wel voor bij lebbabies: door dierentuinvrijwilligsters opgevoede neonati. In zijn algemeenheid kun je stellen dat de zuigreflex vanzelf uitdooft als de behoefte eindigt. Als die behoefte echter 2 , 3 jaar of langer wordt bevredigd door duim- of vingerzuigen ontstaan onmiskenbaar complicaties bij de ontwikkeling van het kaakstelsel, gehemelte (neusbodem) en tong. Gevolgen als een open beet, slissen, tongpersen en verhoogde neusbodem kunnen zich openbaren. Een reeks deskundigen staat dan te trappelen om tegen een royale vergoeding hulp te bieden. Dus toch maar de echte tepel. Borstvoeding heeft overigens nog véél meer biologische voordelen, dit terzijde. Van de zuigalternatieven is de speen te verkiezen boven de duim.

Het woord pollexisme is afgeleid van pollex = duim en staat voor duimzuigen als slechte mondgewoonte en is uitgevonden door mijzelf. Ik kon het tenminste niet vinden op google.

Dagelijks leven (22)

Feestje op zaterdagavond. Zo zijn er duizenden, alleen al op en rond de Utrechtse Heuvelrug en het Gooi, schat ik zo in. Er was iemand jarig. Ze rekende op haar vriendinnen, collega's en golfgenoten. Dan maak je je kamers leeg en zet je er leuntafels in. De tuin pak je in met zeildoek tegen de regen en je zet een grote gasverwarmer centraal, want buiten is het nat en koud. De flessen en flesjes staan klaar in de keuken- zelfbediening is heel gewoon, vandaag de dag- denk maar aan pils en rood en wit. De jenever staat ònder de toog. Bakjes borrelnoot op de tafels en één doos sigaren, model Fidel C. Bij het binnentreden spied ik om mij heen: zijn er bekende gezichten.........? Jaah! naast het gastgezin spot ik een oud-patient. Die roept: "hoe gaat het met je heup?". De kinderen bieden een cadeau aan: een handtas, op verzoek. Jammer, hij is nèt iets te klein; desalniettemin, hardstikke bedankt; geef de bon maar dan ga ik hem wel ruilen; nee de Bijenkorf heeft geen grotere maar ik zag hem laatst nog in de P.C. Hooft. Jammer.

Lesje: geef ouwe mensen nooit verrassingscadeaux. Laat ze het zelf maar uitzoeken, of helemaal niet. Klaar!

Het loopt niet storm, de eerste kennissen gaan vast naar huis: "tot morgen op de golfbaan". In de leegte kijk ik kennelijk vragend om mij heen. Daar komt een nieuwe, bevallig ogende 65- gast binnen die in mij "iets" ziet; waarschijnlijk een willige prooi voor interressante verhalen. "Hi, ben jij een broer?" Nou, nee dus, maar ik begrijp de verwarring wel: zelfde trui, spijkerbroek, beetje kaal, buikje?

-wij hebben zo'n leuk oud huis in Hoofddorp, ken je Hoofddorp een beetje?

-Nee, niet echt.

-Nou, het heeft ook een authentiek oud gedeelte; nou dan zitten wij aan de Noordkant, maar dan in dat doodlopende gedeelte van de parallelweg.

-Aha.

-En, de makelaar zei zelf dat er niet veel geluidsoverlast was; dat is natuurlijk wel belangrijk als je een paar ton (€ / Nlg ?) gaat neerzetten.

-Ja, vanzelfsprekend.

-Je begrijpt dat wij natuurlijk wel op het Zuiden wilden zitten, toevallig ook met zicht op Zandvoort zal ik maar zeggen.

-Ja, allicht.

-We hebben ook een huis in Spanje; sinds Jan niet meer werkt dan hè? Ken je Malaga een beetje?

-Ja, een beetje, we zijn er eens een keer geland.

- Nou, dan weet je precies wat ik bedoel. In Marbella heb je zulke leuke appartementen. Eerst keken we tegen de daken van de buren aan maar -mazzeltje- net voor de crisis konden we met een paar ton erbij, het Penthouse kopen. Kijk, dan kijk je overal overheen, zó op zee (500 meter).We lopen van ons balcon uit zo de green op; zie je, het ligt een beetje tegen de berg op.

- Ja. ik zie het helemaal voor me.

-Heb jij dat antisnurkapparaat voor H. gemaakt?

-Nee hoor, ik gaf hem de tip en een adresje.

-Oh! enig. Ik heb hier (»«<>) implantaten, kijk maar. En dan zat daar («») nog ruimte en toen zei mijn tandarts: "nou dat kan niet, dat moet gratis over bij die implantoloog K." Ken je die?

-Ja.

-Nou, stel je vóór: Jan gaat nog steeds naar ACTA! Uren en uren kost dat; en waarom zouden we? We kunnen het best gewoon betalen.

-Voor studenten is het fijn als er patienten zijn om op te oefenen.

-Jééh, zo heb ik het nog nooit bekeken.

-Spanje is toch echt voor mij het beste land van Europa. Neem nu dat historische gevoel voor processies en stierenwedstrijden.

-Wedstrijden?

-Met Pasen hebben ze bij ons een week vrij voor processies met echte Jezussen en stierengevechten. Niet zo idioot als Pamplona: dat kost levens (van mensen), maar gewoon in de arena; dat durven ze in Barcelona niet meer. Onbegrijpelijk. Vorige maand heb ik voor het eerst stierenballen gegeten in ons restaurant....vroeger vond ik het wat gênant, maar tegenwoordig kan het gewoon weer, zal ik maar zeggen.

-Tegenwoordig? Ik dacht dat het tegenwoordig wat achterhaald was. Ik vind Spanje tegenwoordig sowieso een beetje een achterhaald land. De kerken spelen er nog zo'n oppressieve rol. Niet alleen qua leer, maar ook qua gebouwen. Ben je wel eens in Santiago de Compostela geweest?

-Nee, dat staat nog op mijn verlanglijstje.

-Daar word je vermorzeld tussen de heiligdommen en de relekwiën en de mega-afmetingen van de kathedralen. Je krijgt ter plaatse een minderwaardigheidscomplex, waar je nooit meer vanaf komt. De clerus wil je heel klein houden. In Portugal lijkt dat anders, maar dat is een ander verhaal.

-Jeeh, zo heb ik het nog nooit bekenen.

-We gaan maar eens naar huis, morgen is het weer vroeg dag en we hebben nog een heel eind te rijden. Nee hoor, mijn vrouw rijdt. Ja, ze staat daar bij E.; hij komt net terug uit Uruzgan; dat moeten ook erg interressante verhalen zijn.

-Dag, tot ziens.

Evolutie (27)

Je bent jong, je werkt en zorgt en leeft. Je leest iets over "pensioen in gevaar" en denkt: "dat zien we morgen dan wel weer". Sinds jaar en dag probeer ik onze kinderen te wijzen op het belang van tijdig en ruim investeren in later. Nu even kijken naar onze broeders en zusters in China, dat gigaland met die megaeconomie en die myraden mensen.

Demografie is best een moeilijk vak: vanuit het verleden via het heden extrapoleren naar de toekomst. Je moet bijna bovenmenselijke visionaire gaven hebben om lange-termijn-beleid te ontwikkelen voor 1.4 miljard inwoners. (1.400.000.000 mensen). China begon in de jaren '70 van de vorige eeuw te beseffen dat ongebreidelde voortplanting van onderdanen zou leiden tot niet meer te voeden aantallen monden, magen, buiken. Dan hebben we het nog niet over "wonen & werken"; mobiliteit, energie, zorg etc. etc. Dat zou wel eens spaak kunnen lopen. Beter ten halve gekeerd, moeten de denkers achter de chinese muur hebben gedacht: één KIND per paar werd de norm. Sterker nog dat werd de wet, inclusief strafwetgeving! Goed idee!??

Ja, in principe wel; afgezien van bijvoorbeeld de nare bijvangst aan extra veel abortussen van meisjesbabies, en nog wat ander klein menselijk leed. Maar grote consequenties heeft de maatregel nu ook Chinezen steeds ouder worden: wie zorgt voor die halfmiljard ouden van dagen, of senior-chinezen? Antwoord: ja, de jongere generaties; dat is niet anders dan bij ons. Maar, geen verrassing, ook dat loopt nu spaak. Twee jonge werkers moeten één gepensioneerde onderhouden, met geld en zorg en verzorging. Binnenkort wordt dat één op één, of nog zwaarder: 1 kind voor 2 ouderen. Vrouwen stoppen op 50 en mannen op 60 jaar met werken; in zware beroepen resp. op 45 en 55 jaar. Nu dreigt verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd. En de werkeloosheid onder jongeren is al zo hoog. Dus iedereen en alles op de achterste benen; een soort Jongeriuseffect zal ik maar zeggen. Op dit moment is de Chinese economie nog booming. Maar ook voor China zijn grondstoffen, energie, voedselproductie eindig. Hoe zou de "Donner van Peking" dit gaan oplossen? Van "Mao trekken" is er niet meer bij, zal ik maar zeggen. Dringende les: zorg goed voor je eigen pensioenopbouw als je nog jong bent, want de collectiviteit kàn het op den duur niet meer trekken, ook niet in Europa.

Evolutie (26)

Zoals beloofd zou ik de draad der gedachten weer ergens in de herfst oppakken. Vandaag, met regen en storm lijkt het mij wel genoeg herfst. Dus weer eens lekker binnen; en na de broodnodige OTC bewegingen nu de overwegingen naar aanleiding van het dagelijks nieuws, of liever gezegd van de verkeersinformatie volgend op dat vroege nieuwsbulletin. Wat schetst mijn verbazing: op de A2 van ABCoude tot Culemborg de richting Den Bosch 30 km file. Nota Bene, let wel, dat is die voorbeeldige heirbaan die ons van trots deed glimmen. Zo breed, zo ruim, zo fluisterstil en zo majestueus zachtgolvend met Esseriaanse geluidsschermen waarop de vogels precies met je mee vliegen als je exact 100 km/uur rijdt. Met 10 banen! Maar dáár zit het verborgen venijn dus! Op die vijf banen naar het zuiden staan dus 5 files van 30 km. Dan kan Stijn je zo voorrekenen: Er staat dus niet dertig kilometer file, maar......honderdvijftig! Dat is dus de winst van deze miljarden investering van Amsterdam naar Maastricht; optische vermindering van de vertraging! Goede morgen herfst. Ik ga maar weer op het voorjaar wachten.

Vakantie ! !

Op gevaar af dat iedereen roept: " jij hebt al het hele jaar Vakantie" wil ik even melden dat wij met vakantie gaan. Blogvakantie wel te verstaan. De zomer is niet zo'n handige tijd om achter scherm en toetsenbord te kruipen; ik heb gras aan mijn schoenen en modder onder m'n nagels. Ik moet zaaien en maaien, wieden en snoeien. Planten en sproeien, en de druiven vertroetelen; ook rupsen verdrinken en de kas luchten en slakken vangen. Kortom, we moesten maar even lekker allemaal naar buiten gaan en in de herfst ga ik wel weer bloggen, schat ik zo in. Uitzonderingen daargelaten. Wel ben ik mijn trouwe volgers nog enige uitleg verschuldigd over onze tijdsbesteding sinds die geweldige Texelse dagen. Op uitnodiging van Trus gingen grote en kleine Pien mee naar het Circustheater, alwaar Mary Poppins.

Op het bordes werd door de Kleinververtjes en mij een heuse moestuin ingezaaid en aangeplant; nu nog een beetje temperatuurverhoging, want het groeit van geen meter.

Ter gelegenheid van mijn geboortedag bracht ik met mijn fiets- en levensmaat een kleine midweek door in Salland. Moet je ook doen: Holterberg, Lattrop en Veesse waren pure ontdekkingstochten.

Tijdens een aspergediner met aspergewijn (alles 's morgens vers gestoken in Lettele, incl. bioham, whatever...) met Lijn & Dimi raakten de kleine oijtjes verliefd op een poesje. Sindsdien is het beestje miauwend op zoek naar haar vriendinnetjes.

Toen bleek dat het voltallige docentencorps van "Montessori Centrum" na de Pinkstervakantie op studieverlof moest, waren de studenten wier ouders Werkten plots ontheemd. Wij namen de onderwijs- en opvoedtaak met liefde even over: Op naar Madurodam. Let op: een dezer plaatjes zet je op het verkeerde been! Toen speelden we nog twee dagen en nachten Vadertje en Moedertje.

Zijn de klompen groter geworden of Pien kleiner?

Met een leerzaam bezoek aan de notaris probeerden wij de fiscus te onterven en het leven, in geval van dood, ook zakelijk te laten voortgaan. Een uitgebreide volmacht voor achterblijvers.

Wie bij het begrip "notaris" aan een muffig en bebrild heerschap in donker, hooggesloten costuum met dito stropdas denkt, komt bij onze Sandra bedrogen uit. Zie openingsfoto bovenaan; ik zal mij wijselijk onthouden van een balkenendje.

Na een voos bezoek met Dineke aan een eveneens frivool ogende vaatspecialiste ("ja, we gaan onderzoek doen, wacht de oproep maar af") genoot ik van een hartverwarmende maaltijd van, voor en door ons oude tandheelkundig team, bij de mondhygiëniste zelf thuis.

Tenslotte: kijk nog even terug naar Blog Evolutie 11 d.d. 8 april 2009!! De Hengeltjes vissen nog in dezelfde vijver!!

FIJNE ZOMER