Dagelijks leven (21)

De Stomste Opmerking in Nederland/Digiland, die ik om de haverklap hoor en lees als wij worden voorgelicht over de heilbrengende automatisering, is: "Ik heb toch niks te verbergen". Daarmee bedoelt spreker dat hij zich geen moorden, verkrachtingen, fraudes en andere criminaliteiten kan herinneren; dat hij / zij een onbeschreven blad is voor justitie. Dat voor de omgeving, de familie en de fiscus alles er blanco blinkend bij ligt en dat ze alles van je mogen weten. Alles.....? Vergis je niet. Je pincode? Nee, natuurlijk niet. Je wachtwoord voor de bank? Nou nee. Je EPD (electronisch patienten dossier)? Ja, je behandelend arts, maar moet de Verzekeraar er in bladeren? En waarom dan niet? En wie kan er nog meer in gluren....nou, bijna iedereen. B.v. je tandarts, nou èn? Wat laten we niet allemaal achter, geheel uit vrije wil, op internet, aan gegevens, foto's en gedachten, adressen en wachtwoorden. Allemaal in goed vertrouwen! En dat kàn dus niet meer. Jammer, en dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Ergo, we moeten heel veel verbergen en heel terughoudend zijn met ons blootgeven in de digitale wereld. Ik aarzel nu al over de bonuskaart van AH. Maar ja, de verleiding van een bosje tulpen van 4 € voor 2.99 € is wel groot: weet je wat? Voor dat geld neem ik er twee. En daar zit het dilemma: ik heb nú direct voordeel, maar straks / inmiddels ben ik een gemanipuleerde (en uiteraard zeer gewaardeerde-) klant, in de handen van de familie Landwaart. En dat is dan nog maar in het micro. Digitaal gemak moet er voor òns zijn in plaats van: wij voor het digitale comfort van anderen. Het is al te laat, ben ik bang. Blijft WAAKZAAM.