woensdag 30 december 2009

Evolutie 19

Voortschrijdend inzicht: presentatie van objecten in hun eigen setting.
In de herfstvakantie zagen wij, temidden van de leeuwen, hoe in Burgers Zoo de presentatie van dieren in hun eigen biotoop zich tot een opzienbarende perfectie had ontwikkeld:
de lynx in een donker bos (wij zagen hem dus niet, maar hij ons wel), maleise beren in maleise bomen, reuzenroggen in een glasheldere koraalzee en een van dorst omgekomen reiziger in een echte woestijn. Of was het een slangenbeet geweest?
Vandaag waren de 17e eeuwse schilderingen van Frans Hals en zijn tijdgenoten aan de beurt. Vooral Judith Leyster, als eerste vrouwelijke meesterschilder ter wereld, was de aanleiding voor ons bezoek aan Haarlem.
Verrassend was de inspirerende omgeving waarin de indrukwekkende stukken en stukjes waren tentoongesteld. Het Oudemannenhuis was de context. Buiten lag toevallig sneeuw, zoals destijds in de kleine IJstijd van de Gouden Eeuw gebruikelijk; dat geeft een nietalledaagse lichtinval. Voeg daar bij dat de zalen en kamers min of meer gestoffeerd zijn met antieke kunst- en gebruiksvoorwerpen, inclusief behang en plafonds, en je waant je in het Haarlem van Frans himself. Vergeet niet het levensgrote poppenhuis te bezoeken. Het werd een experience avant la lettre. Al die Haarlemmers in hun eigen biotoop. Hierbij vergeleken verbleken de echte musea met hun witte wanden en fel uitgelichte ingelijste voorstellingen. Deze regentessen zie je zich haasten door de gangen naar het kamertje waar Frans ze zometeen gaat portretteren: daar gaat het gebeuren.....zit mijn haar goed?

dinsdag 22 december 2009

Kronkel 17

Ben ik nou zo slim of zijn hun nou zo dom? ( Louis van Gaal ) .
Op 20 december 1951 zat ik (molenaarszoon van 9) met mijn moeder(-ziel) alleen rond het ronkende kolenkacheltje bij de kerstboom toen in Idahoo U.S.A. de eerste kernenergie werd opgewekt in de EBR1-reactor volgens E=mc² . Wist ik veel, daar op het wintersbesneeuwde Uterink.
En ja wel: 58 jaar later is het zover. Wij gaan over op ATOOMSTROOM.nl; er is tussentijds wat gesleuteld aan de techniek en de efficiency, aan veiligheid en hergebruik van afval. Het is het enige kortetermijn alternatief dat 's mensen energiebehoeften kan bevredigen. En het ìs 100% CO2 vrij.
Ik geloof werkelijk dat het hovaardij is te denken dat de mens de klimaatveranderingen op deze planeet kan sturen. Maar het is wel van levensbelang het CO2-gehalte in de atmosfeer niet ongebreideld te laten stijgen, de zeeën te laten verzuren en te ontvissen; de regenwouden niet te ruimen en halve continenten te ontbossen; de mineralen en andere grondstoffen niet òp te gebruiken voor volgende generaties. Werp-maar-weg-maatschappij: stop!
Rentmeesterschap heette dat in de Bijbel, duurzaamheid zegt de postmoderne humanist.
Mark Lynas in Milieudefensie Magazine nov. 2009: " ik durf zelfs te beweren dat het principieel afwijzen van kernenergie de grootste fout is die de milieubeweging ooit heeft gemaakt. Dat heeft de deur naar meer kolencentrales opengezet. We hebben het aan de antikernegergiebeweging te danken dat er nu miljarden tonnen CO2 de atmosfeer in zijn geblazen. Achteraf was dat een slecht idee".
Dus over 58 jaar allemaal aan de kern(fusie)energie. Gaat Onze kleine Pien in 2067 in een schone, leefbare wereld met pensioen?
Er is geen energiecrisis en er is geen klimaatcrisis: er is een bevolkingscrisis.
Ben ik nou zo dom of zijn hun nou zo slim?

zondag 20 december 2009

Dagelijks leven 16

Barre, barre tijden in de natuur, op de weg en in de luchtvaart. Toch zijn dit geen nieuwe ervaringen voor oude rotten in het vak. Een beetje winter werd er bij mij met de paplepel in gegoten. Nee, de nieuwe ervaringen hebben met de huidige technische vooruitgang te maken:

  1. Ons diepvriesvak werkt niet meer als de temperatuur in de bijkeuken onder de 4° celsius daalt. Hetgeen het geval is: de temp. in de koelkast is hoger dan daarbuiten. Alleen het lampje brandt nog, maar aanslaan is er niet meer bij. Dan stopt ook het -18 C°*** compartiment. Doordenkertje voor Onze Excellentie Minister van Milieu Cramer.
  2. Als de koppeling resp. versnellingsbak van een auto het niet meer doet start je gewoon in de versnelling, rijd je een eindje op de startmotor en ziedaar de draaiende motor brengt je vanzelf naar de garage om het euvel te laten verhelpen. Bij een stoplicht of ander obstakel slaat alles af en moet je de truc opnieuw uithalen, lukt tot de accu leeg is. LET OP: 2e versnelling hè? Geldt niet voor automaten, dus nog een nadeel van zo'n ding; net als het niet kunnen ontkoppelen tijdens een slippartijtje.
  3. Alle deksels van alle drie verzamelcontainers die bij ieder huishouden zijn geplaatst (behalve in Amsterdam) sneeuwen en vriezen compleet vast, want niemand heeft ze lekker binnen staan; oplossing = doe er een klein stokje o.i.d. tussen, de kier behoed je voor dat kleine leed.

Drie leermomenten op één dag, het moet niet gekker worden daar in Kopenhagen.

°****°

Henrik Svensmark heeft er op het podium een hartaanval gehad, ja, vind je het gek? Ken je hem nog? Toch eens vragen hoe het met hem gaat. Zie Evolutie 14 in september 2009.

Henrik S. buiten is levensgevaar

donderdag 17 december 2009

Kronkel 16

HOE EEN PLOTSE WITTE KERST ROET IN HET ETEN GOOIDE van al die aspirant kerstvakantieschaatsertjes. Wat lag dat ijs op sloot en plas er prachtig glad, zwart en kristalhelder bij. Ineens. Geen wind en geen wolken, zomaar pure uitstraling van de waterwarmte de kosmos in. Waarom moeten kleine jongetjes nu altijd dingen op die spiegel keilen om te kijken of je het kapot kunt krijgen. "Jongens" sprak ik nog "niet doen, je verknalt het ijs voor schaatsters". Nu hebben de weergoden dat zelf vakkundig gedaan. Vergroot vooral die slootfoto's voor inzicht in schade en rode besjes. Hèbben we eens een gedroomde witte kerst, is het weer niet goed. Ook niet goed voor broze heupen en breekbare polsen, hoorde ik van de SH. ( spoedeisende hulp, voorheen EHBO). Weet je wat? Wij halen de kerstboom nu naar binnen, anders komt ie maar onder de sneeuw. Bàh.
HET VERVOER in Holland is totaal lam. De files komen boven de 28 km per stuk. Neem de trein! NS: mijdt de trein in de spits! NS legt het treinverkeer rond Utrecht stil. NS zet bussen in. De bussen rijden echter niet tot en met 23.59 uur. En daarna? Uw vertraging bedraagt meer dan een uur? Waarom eigenlijk, omdat het sneeuwt? Hoe doen ze dat toch in -ik noem maar een buitenplaats- Reykjavic of Huddinge?

dinsdag 15 december 2009

Dagelijks leven 15

DAGELIJKS LEVEN IN TWAALF DAGEN.
Van 1 t/m 11 december hadden wij de meest intense daginvulling die we als partners en team samen de laatste tijd hebben beleefd. Op dinsdag 1 december wilden we tijdig naar onze afspraak in Nieuwegein/St. Antonius voor de FFR-hartcatheterisatie: Onze onvolprezen en immer betrouwbare XC 70 stond treurig op het grint met een totaal kapotte achterband. Volvo-assistance wilde in de loop van de middag wel komen, daar konden wij niet op wachten. Was daar toch de V40? Ja, het rode brandstoflampje brandde reeds; bij Q8 kunnen wij dag & nacht bijtanken. Just in time in de gezellige huiskamer van de Cardioröntgenologische Beeldvormende Afdeling van "het Antonius" aangeschoven. Niet sarcastisch bedoeld: alles was er. LAMPENKAPPEN, leestafels, koffie- en chocolade- en soepautomaten. Loungestoelen en -banken. Super XX-flatscreen TV met AnimalPlanet voor de laagst haalbare bloeddrukken. Zorgzame zorgsters. Van 13.00 tot 19.00 uur werd Dineke's hart super-high-tech op O2 voorziening (van flow tot saturisatie) onderzocht en gevolgd en met nazorg overtstelpt. We mochten samen in ons thuisbed slapen, dikke meevaller. Mijn eega 3 dagen tot absolute rust dwingen is een onmogelijke missie, maar ik deed mijn best en de boodschappen. Rijmelen als een Piet mocht wel! Sinterklaas had de doelgroepen duidelijk afgebakend. De volgende dag was Hans jarig, kwamen Julius en zijn moeder op de thee en ging ik Pieneke van ponyrijden halen......met een uitloop van > 1 uur. Truska werd al een beetje ongerust! Al weken zeurde Dineke's onderkaak, maar omdat levensbedreigende zaken soms vóórgaan verdrongen wij deze klacht. Toch belaadt zoiets mij, als ex-behandelaar, met een schuldgevoel: doe er iets aan bast!! Ik wist niets beters te bedenken dan de patient bij Marianne in de stoel te plaatsen, nòg maar eens kijken en een X-foto. Samen met mijn hygiëniste kon ik het bewuste plekje niet duiden, noch genezen. Spoedafspraak met alom bekende Kaakchirurg gemaakt: na Zweden bent u de eerste. Nu was het donderdagavond. Nog 24 uur voor de dag van Pakjesavond! Die vierden wij bij Marlijn , Dimi en hun streng gelovige ooytjes. De Schimmel moest natuurlijk ook even in Hilversum het dak op. Met een glimlach en een warm gevoel kwamen we 5 december laat weer thuis. De koffers stonden al open: morgenvroeg om 8.15 naar Schiphol. Onze nationale luchthaven ook al vol LAMPENKAPPEN. Daar staat ons vliegtuig klaar voor een korte vlucht naar Stockholm. Op zondag 6 december zaten we om 13.30 uur aan de koffietafel in Huddinge met Hans, Tilda en Ellis. De pakjes hadden we voor de lol maar in Nicolaaspapier gedaan, maar geloven deden ze daar niet echt. De volgende dag met Hans en Ellis naar het Vasamuseet. Het schip maakte diepe indruk op mij: dit moet je gezien hebben, en dat zeg ik niet zo gauw. Nog zo'n hoogtepunt vond ik het "Ellis van de crêche halen". Hans en zijn moeder waren even winkelen in Stockholm met de trein. Dus ik in het donkere Huddinge te voet naar de crêche -de route hadden we 's morgens verkend. Hij straalde mij al tegemoet en wilde, tegen Hans' verwachting in, meteen mee naar huis. Duizend-uit pratend en zingend. Besef dat ik daar dus niet één woord van versta, behalve bil (= auto). Ook eenmaal thuis ging onze pseudoconversatie vrolijk door. We snoepten speculaas en namen het Sinterklaasboek door. Om 18.00 uur werden we verwacht in een chique gelegenheid om samen met Hans en Tilda een traditioneel Zweeds Julbuffet te genieten. Voor ons leek het toen al middernacht: vanaf 15.00 reeds donker. Het was een belevenis: de overdaad! de luxe en de Kerstzang der bediening. De volgende dag, alweer woensdag geworden, gingen wij huiswaarts. Nog een plattelandstocht naar Norrtälje, alwaar in de haven aan de Oostzee aan boord van een antiek stoomschip een sobere en vrijwel kosteloze lunch werd verorberd. Om 15.30 u. weer terug in Arlanda Airport en raad eens: LAMPENKAPPEN! En 's avonds in ons eigen warme bedje. Even uitslapen en lekker naar Hilversum om op de Ververtjes te passen. Ik mocht met Stijn mee naar celloles, ook een belevenis. En toen hup! naar de Weer- en sterrenkunde, natuurlijk over klimaat. Maar de volgende ochtend eindelijk: naar kaakchirurgie! Mijn goede collega Frank dacht het te weten: dat is haar verstandskies! Ik keek hem verbijsterd aan; kun je mij echt voor zo debiel aanzien?? De foto gaf mij gelijk. Causa ignota, oftewel wij weten het met z'n allen niet: weer vier (4) weken wachten en duizenden milligrammen paracetamol. Toen werd het weekend: samen naar het Concertgebouw. Morgen gaat het sneeuwen. Op naar 2010.

zondag 13 december 2009

Wetenschap 10

DE HYPE VAN DE VOLLEDIG DOLGEDRAAIDE KLIMAATLOBBY. Kortenhoef/Kopenhagen 13 december 2009: Eet je eigen hond op!!
Nee, serieus, de actie heet echt "Eat your dog". Met andere woorden: stop je huisdieren in de pan (ken je Flappie nog) of flikker alle honden en katten de deur uit want..............Zij Eten Vlees en Vis. Dus dat kost regenwoud en leidt tot overbevissing. Ik zou zeggen laten we dan maar gelijk weer kannibalen worden!
Dat was in Nieuw Guinea tot voor kort al ruim 15.000 jaar een zeer duurzaam systeem. Het heet: recycling en reken maar even mee; 7 miljard mensen x 365 dagen = vele, vele miljoenen uitgeademde tonnen cyclisch CO2 per jaar. Dan reken ik de door ons mensen verstookte fossiele brandstoffen dus nog even niet mee. Kom op, we slaan de hele boel in Kopenhagen kort en klein, dat helpt alvast een beetje. Op naar de barbecue.Laat duidelijk zijn dat ik zéér tegen kappen van regenwouden ben. Het zijn de omgekeerde longen van de aarde, zij máken zuurstof. Onze longen produceren CO2. Overbevissing van de zee is de ultieme biologische en economische domheid. Zonder vis is zee dood, zie Aegeïsche zee en oost Canada. Duurzaam omgaan met de schatten van deze planeet is onze opdracht ten behoeve van onze kinderen en kleinkinderen . De planeet zelf zal het overigens worst zijn, die draait wel door. Het grote probleem is m.i. dat het "dossier Klimaat" ten prooi is gevallen aan een stelletje ongeletterde politici (Cramer e.v.a. ) en actievoerders (100.000 activisten in Kopenhagen die losgezongen zijn van de realiteit). Het IPCC van de VN is een dubieus-wetenschappelijke club die politiek-wenselijke visies moet ophoesten en onwelgevallige gegevens terzijde schuift, zoals overigens bijna alle VN instanties. De temperatuur op aarde wordt bepaald door de energie die onze zon iedere dag instraalt minus de warmte die we 's nachts weer heelalwaarts stralen. Dat warmte-evenwicht heeft in de tijd (± 4 miljard jaar) het verloop van een sinusoïde. De steeds veranderende positie van onze ster in de spiraalarmen van onze Melkweg, de stand van de aardas, de positie in de ellips om de zon, de electromagnetische activiteit van de zon èn de samenstelling van onze dampkring (beschermende deken) spelen een rol in de energiebalans. Witte oppervlakken (woestijnen, sneeuw- en ijszones en vooral wolken) zorgen voor reflecteren van de zonnestraling richting heelal. De donkere delen van de bol [bossen en zeeën] absorberen de energie en staan die met enige tegenzin af.
Kosmische stralingsdeeltjes bevorderen, nee, veroorzaken wolkenvorming, dus afkoeling.
Zonneactiviteiten = magnetische velden rond de aarde, schermen kosmische straling af. Remmen dus wolkenvorming. Bevorderen dus warmteopname. Er is -in tegenstelling tot de verwachtingen- sinds tijden geen zonnevlek meer te bekennen; de Zon slaapt een diepe slaap en niemand weet voor hoelang. Daar verandert geen mens - al heeft ie een Nobelprijs- wat aan. Dus ook Balkenende of vrouwtje Cramer niet.
Wie tot nu toe oplette begrijpt dat we dus in een afkoelingsperiode zitten. De opwarming resp. afkoeling van de aarde door de Zon kan de mensheid niet beïnvloeden! Rest het probleem van de broeikasgassen, zonder welke geen leven mogelijk zou zijn. Eerste en omvangrijkste gas is de waterdamp: die wordt bepaald door temperatuur en druk, hebben we niet in de hand. Het sterkste broeikasgas is methaan; komt vrij uit de smeltende permafrost, moerassen en schetenlatende dieren; methaangas = biologische processen en levende wezens, daar zijn er dus veel te veel van. Houd een lucifer bij je eigen wind (of die van een ander) en je krijgt een steekvlam, probeer maar. Dan dat koolstofdioxide: het was er, het is er en het zal er altijd zijn. Door de miljarden-jaren durende omzetting van CO2 uit de atmosfeer in plantaardig residu is koolstof opgeslagen in vormen als gas, kolen en olie zoals wij die nu kennen; diep onder allerlei gesteenten en lagen weggestopt. Turf b.v. hoort daar niet bij, dat is koolstof in de bestaande cyclus. Bijna alle CO2 zit overigens in de oceanen opgelost. Kortom een eeuwig evenwicht waarin onze huidige biowereld kon ontstaan en kan bestaan. Het gaat fout op het moment dat we de fossiele koolstoffen weer in roulatie brengen. Die verstoren de C-balans zoals die ooit de huidige omstandigheden tot stand liet komen: temperatuur, vochtigheid en zeespiegel resp. zuurgraad. Verstoring wil niets anders zeggen dan dat we weer een beetje teruggaan in de geologische tijd, een paar honderd miljoen jaar of zo. Niets bijzonders voor de kosmos, alleen jammer voor de intussen ontstane zoogdieren, zoals jij en ik. Niks aan te doen, zo gaat dat in de tijd. Feit is dat we alle fossiele brandstoffen die we maar te pakken kunnen krijgen zullen pakken, zie de Oilpeakcurve......tenzij we een ècht alternatief benutten. Windenergie en waterkracht zijn oneconomisch en schieten tekort voor 6.790.000 mensen en hun koelkasten en lampen en airco's en auto's ; dat zouden zonnepanelen kunnen zijn, oppervlakten zo groot als continenten. Is dat realistisch? Volgens Einstein is E=mc². De zonnewarmte komt van H>>He. Dus...gewoon doen. Dan heet het kernfusie. In afwachting daarvan maar met U253 aan de slag. Nog niet te laat om onze fossielen te sparen!! CO2 vrij! Borssele is er klaar voor. Zweden en Frankrijk gingen ons voor. Gekke Henkie van de wereld te zijn lijkt me niet zo leuk.
Wie stopt mij? ik kan nog uren doorgaan.....................Henkie's stokpaardje.
Ps 'Klimaatneutraalvliegen' bij KLM door een boompje te planten is dus extreem kiezers bedrog: je kunt fossiele C niet "omzetten" in cyclisch C in hout. Neen het komt er gewoon bíj!! Heb je het nu een beetje door? Lekker onder de grond stoppen in Barendrecht!! Dat helpt de komende 100.000 jaar wèl.
DIT IS DUS KERNFUSIE: BRANDSTOF WATER (DEUTERIUM). RESULTAAT: HELIUM (VEEL LEUKE BALLONNEN) PLUS HEEL VEEL ENERGIE ZONDER AFVAL

zaterdag 12 december 2009

Evolutie 18a

VIEN van Zachi vraagt meer foto's van Papua 2000 voor Rajori's site. Ik kan kiezen uit meer dan tweehonderd, maar ik kan niet kiezen, dus kies ik maar wat. De twee kleintjes -in shock door de grote logge blanke man met camera- staan op het punt in onbedaarlijk schreien uit te barsten. De Chinese tandarts in Abepura kan met deze outfit niet uit de voeten. Onze gids in Manokwari nam ons mee naar huis. In de Baliem zijn de vrouwen de baas: zij gaan over het eten en het brandhout = macht. Geen zin = geen seks! Punt uit. En ik vond het nog zo zielig dat ze alles zelf droegen, en die mannen geen poot uistaken....! Bas Jouwe (van de foto in de Wassenaarse Zee) ontvangt mij in audiëntie, zingende "twee reebruine ogen die keken etc".

donderdag 3 december 2009

Aforisme 4

Je eigen bordje eet het lekkerst. Dat geldt als je één jaar bent, of twee, drie enz. Maar eigenlijk mijn hele leven heb ik mij al gehecht aan borden en schotels en kopjes. Zo heb ik een uniek model en kleur bordje voor de snelle brinta-ontbijt hap. Anders smaakt het niet. Ook heeft een servies dat je je levenlang begeleidt een grote historische waarde. Je at ervan op blijde en droeve of feestelijke momenten. De borden waren getuige van verhalen, discussies en geheimen die altijd achter de voordeur blijven. En nu moeten de bordjes en schalen en kopjes en eierdopjes de deur uit. De groene nog wel. Om de roze geef ik niet zo, maar die Greenleaves!! Op Marktplaats staan ze. Honderdtweeëntachtig stuks. Robuust, vaatwasserbestendig en magnetron-geschikt. Eigenlijk staan ze gewoon model voor onze eigen relatie. Slechts hier en daar een scherfje af of een barstje er in. En de kinders willen ze niet hebben. Begrijp je dat nou? Marktplaats, ik ga er nog wel eens kijken om afscheid te nemen. Maar bijna niemand biedt. Het gaat in kleine hapjes naar een liefhebber hier en een liefhebber daar. Best droevig, maar Dineke wil vooruít kijken, niet hangen aan wat was maar vooruit, vooruit. Wie biedt? Dan blijft het misschien allemaal nog in de kennissenkring?