Voortschrijdend inzicht: presentatie van objecten in hun eigen setting.
In de herfstvakantie zagen wij, temidden van de leeuwen, hoe in Burgers Zoo de presentatie van dieren in hun eigen biotoop zich tot een opzienbarende perfectie had ontwikkeld:
de lynx in een donker bos (wij zagen hem dus niet, maar hij ons wel), maleise beren in maleise bomen, reuzenroggen in een glasheldere koraalzee en een van dorst omgekomen reiziger in een echte woestijn. Of was het een slangenbeet geweest?
Vandaag waren de 17e eeuwse schilderingen van Frans Hals en zijn tijdgenoten aan de beurt. Vooral Judith Leyster, als eerste vrouwelijke meesterschilder ter wereld, was de aanleiding voor ons bezoek aan Haarlem.
Verrassend was de inspirerende omgeving waarin de indrukwekkende stukken en stukjes waren tentoongesteld. Het Oudemannenhuis was de context. Buiten lag toevallig sneeuw, zoals destijds in de kleine IJstijd van de Gouden Eeuw gebruikelijk; dat geeft een nietalledaagse lichtinval. Voeg daar bij dat de zalen en kamers min of meer gestoffeerd zijn met antieke kunst- en gebruiksvoorwerpen, inclusief behang en plafonds, en je waant je in het Haarlem van Frans himself. Vergeet niet het levensgrote poppenhuis te bezoeken. Het werd een experience avant la lettre. Al die Haarlemmers in hun eigen biotoop. Hierbij vergeleken verbleken de echte musea met hun witte wanden en fel uitgelichte ingelijste voorstellingen. Deze regentessen zie je zich haasten door de gangen naar het kamertje waar Frans ze zometeen gaat portretteren: daar gaat het gebeuren.....zit mijn haar goed?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten