
Je bent jong, je werkt en zorgt en leeft. Je leest iets over "pensioen in gevaar" en denkt: "dat zien we morgen dan wel weer". Sinds jaar en dag probeer ik onze kinderen te wijzen op het belang van tijdig en ruim investeren in later. Nu even kijken naar onze broeders en zusters in China, dat gigaland met die megaeconomie en die myraden mensen.



Ja, in principe wel; afgezien van bijvoorbeeld de nare bijvangst aan extra veel abortussen van meisjesbabies, en nog wat ander klein menselijk leed. Maar grote consequenties heeft de maatregel nu ook Chinezen steeds ouder worden: wie zorgt voor die halfmiljard ouden van dagen, of senior-chinezen? Antwoord: ja, de jongere generaties; dat is niet anders dan bij ons. Maar, geen verrassing, ook dat loopt nu spaak. Twee jonge werkers moeten één gepensioneerde onderhouden, met geld en zorg en verzorging. Binnenkort wordt dat één op één, of nog zwaarder: 1 kind voor 2 ouderen. Vrouwen stoppen op 50 en mannen op 60 jaar met werken; in zware beroepen resp. op 45 en 55 jaar. Nu dreigt verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd. En de werkeloosheid onder jongeren is al zo hoog. Dus iedereen en alles op de achterste benen; een soort Jongeriuseffect zal ik maar zeggen. Op dit moment is de Chinese economie nog booming. Maar ook voor China zijn grondstoffen, energie, voedselproductie eindig. Hoe zou de "Donner van Peking" dit gaan oplossen? Van "Mao trekken" is er niet meer bij, zal ik maar zeggen. Dringende les: zorg goed voor je eigen pensioenopbouw als je nog jong bent, want de collectiviteit kàn het op den duur niet meer trekken, ook niet in Europa.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten