Gedreven jongens en meisjes fietsen door Vietnam en Guatemala, sommigen doen vooral veel met de Alpe d' Huez om een mystieke reden of ze zingen gratis een liedje. Om te vechten tegen kanker.
Zíj hebben helemaal geen kanker.
Anderen zwemmen van Amsterdam naar Rotterdam, lopen een nacht op slippers naar Apeldoorn of bedenken iets ludieks. Om samen te vechten tegen kanker!?
Merkwaardige opvatting van vechten en bovendien een medische behandeling waarvan het succes allerminst vast staat, om het voorzichtig te brengen.
Andere mensen kunnen helemaal niet vechten tegen jouw kanker.
Je kunt zelf ook niet "vechten" tegen kanker. Als het zover is kun je niet anders dan accepteren en open staan voor de mogelijkheden die betrouwbare behandelaars tegenwoordig hebben; en dat zijn er steeds meer. En vooral vertrouwen dat die hulp helpt.
Natuurlijk met een positieve instelling: zolang er hoop is is er leven: niet het hoofd in de schoot leggen.
Dat de anderen meeleven is zeker een morele steun.
Dat de anderen meeleven is zeker een morele steun.
Heuse artsen, met name oncologen, kunnen met behulp van de nieuwste onderzoeksmethoden, de laatst ontwikkelde medicatie en zeer gespecialiseerde chirurgische ingrepen vechten tegen jouw en mijn kanker.
Al die ontwikkelingen vragen onderzoek inclusief vallen en opstaan. Met eindeloos geduld proeven doen, dierproeven, mensenproeven en tenslotte de aanvraag voor toepassing bij echte patiënten.
Dat kost geld en dat wordt met zakken vol beschikbaar gesteld door de farmaceutische industrie, overheden en onderwijsinstanties; als extra bijdrage is financiële ondersteuning van het Koningin Wilhelmina Fonds meer dan welkom.
Als fietsers, wandelaars, zwemmers en allerlei andere creatievelingen zich willen laten sponsoren voor een bijdrage aan het KWF is dat zeer dierbaar en zinvol maar noem dat dan a.u.b. niet 'we gaan vechten tegen kanker'.
Zeg gewoon: Geef geld, veel geld voor wetenschappelijk onderzoek! en wel NU.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten