maandag 18 mei 2009

Wetenschap 5

Dat tijd = ruimte weten we sinds Einstein, als je hebt opgelet.
Maar de ruimtetijd bestaat óók in de psychologie van het geheugen.
Niet iedere tijd gaat gepaard met hetzelfde ruimtebewustzijn in het neuronennetwerk dat hersenen heet. Vooral de eerste 20 jaar ervaringen van
de geest nemen onevenredig veel ruimte in.
Voeg daarbij het axioma: "we zijn wie we ons herinneren te zijn" en klaar is Kees. Ons "IK" wordt in de eerste drie decennia van ons leven globaal gevormd; dit zijn geen onwrikbaar vastgelegde gegevens!!

Iedere keer dat we ons iets herinneren wordt die herinnering een nieuwe herinnering, en daarmee een beetje beïnvloedt door wie en hoe we zijn op dàt moment. Historisch onjuiste herinneringen kunnen steeds dieper in de axonen gegrift worden als juist, dat kan leiden tot gevaarlijke getuigenissen!!

In die eerste fase van de bewustwording van jezelf speelt het rolmodel (het voorbeeld) een cruciale rol.

Ik stel me zo voor dat je zus of broer, je moeder en vader, de juf op school de eerste rolmodellen kunnen zijn. Ikzelf had broers noch zussen noch vaders noch grootvaders, maar dit terzijde. Wèl een paar heel inspirerende schoolmeesters; daar schijnt vandaag de dag een schreeuwend tekort aan.
Later krijg je het sportidool of de filmheld. De oudere jaars, de leraar en bedenk ze zelf maar.
Maar dat je als driejarige je opa als rolmodel kunt nemen, met "stok", met "de Elsevier", en een "dutje dekentje" dat is een eyeopener van de bovenste plank. De "hij" in deze casus is in het geheel niet ziek ofzo, hij rust.
OF LAG OMA NU MODEL?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten