Wetenschap (17)

Deze eXtreme DeepField (XDF) opname geeft een heel klein stukje weer van het heelalgedeelte dat ook op de UDF opname van 2010 werd gevangen door de fotografische plaat; dit alles nog steeds door de onvermoeibare en schijnbaar slijtvaste Hubbletelescoop die op 600 km hoogte rond onze aarde draait sinds 1990!! Toen was Hans 16 en onze boxer heette Yesta.

We zien hier in de kleinste vlekjes melkwegstelsels op 13,2 miljard lichtjaar afstand = 13.200.000.000 jaar in het verleden. Het heelal was piepjong: 0,5 miljard jaar en astronomen tellen in dit extreem kleine hoekje van het uitspansel al 5500 galaxies. Hiervoor moesten fotonen en andere golflengtedeeltjes wel 2.000.000(twee miljoen)seconden worden opgevangen : dat is 23 dagen aaneen. Non-stop belichten kan natuurlijk niet, want onze planeet schuift er zo nu en dan tussen, er wordt dus gecumuleerd. Probeer dit een poosje op je in te laten werken. Als we nog even langer kunnen belichten zouden we dan dus eindelijk echt de schepping zelf kunnen zien? Met andere woorden, getuige kunnen zijn van het begin van dit onvoorstelbare fenomeen: de Big Bang? Dan komen er behalve natuurkunde- en wiskunde wetten ook filosofische vragen in beeld! Wees gerust, het zal en kan nooit gebeuren. Het heelal dijt inmiddels zo snel uit dat het licht van "in den beginne" ons nooit zal kunnen bereiken: het licht ligt achter onze waarnemingshorizon. 

Prof. John Heise (SRON, Utrecht) legde ons dit alles uit op onze jongste KNVvWS bijeenkomst, terwijl Stijn stond te bassen met Candy.